سریه حمزة بن عبدالمطلب

منظور از «سریه» در اسلام جنگهایی است که پیامبر صلی الله علیه و آله خود در آن حضور نداشتند و فرماندهی سپاه را در آن جنگها به شخص دیگری می­ سپردند و تعداد آنها چهل و هفت سریه شمرده شده است. اولین سریه­ ای که در اولین سال بعد از هجرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله به مدینه روی داد، به فرماندهی حمزة بن عبدالمطلب در ماه رمضان و آغاز هفتمین ماه هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله بوده است.

ماجرای این سریه

رسول خدا صلی الله علیه و آله مطلع شد که کاروانى از قریش تحت نظارت و ریاست ابوجهل به همراهى سیصد نفر از مردم مکه به سوى شام مى رود. آن حضرت حمزة بن عبدالمطلب را با سى نفر از مسلمانان که همگى از مهاجران و اهل مکه بودند به سوى آنها فرستاد.

آنان به سیف البحر که از نواحى «عیص» و کرانه‌هاى بحر احمر بود، روانه شدند و چون به قریش رسیدند یکى از آنها به نام «مجدى بن عمرو» که با هر دو دسته پیمان صلح داشت، وساطت کرد و از زد و خورد میان دو دسته جلوگیرى نمود و بدون آن که جنگى و برخوردى رخ دهد از یکدیگر جدا شدند.

حمزه بن عبدالمطلب با یاران خود به مدینه برگشت و ابوجهل با یاران و کاروان خود به مکه روانه شد و میان آنها درگیرى به وجود نیامد. چون حمزه به مدینه آمد به پیامبر صلی الله علیه و آله گزارش داد که مجدى بن عمرو واسطه میان دو گروه شده است و مسلمانان از او انصاف و مروت دیده‌اند.

چون گروهى از خویشان مجدى بن عمرو به حضور پیامبر صلی الله علیه و آله رسیدند، نسبت به ایشان نیکى فرمود و بر آنها جامه پوشاند و چون صحبت از مجدى بن عمرو به میان آمد، فرمودند: «نمى‌دانستم که چنین نیک نفس و فرخنده کردار است و یا فرمود: چنین کار آمد باشد».

منابع

• هاشم رسولى محلاتی، زندگانى حضرت محمد صلی الله علیه و آله، ص۲۸۳.
• رحمان فتاح زاده، سریه حمزة بن عبدالمطلب‌، دانشنامه پژوهه، بازیابی: ۱۴ بهمن ۱۳۹۲.