ترجمه قرآن فولادوند (کتاب)
 | |
| نویسنده | کلام الله |
| موضوع | قرآن |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| مترجم | محمدمهدي فولادوند |
|
| |
ترجمه ای از قرآن کریم اثر محمدمهدی فولادوند
معرفی اجمالی کتاب
از جمله خدمات علمى و ارزشمند ايشان ترجمه قرآن مى‌باشد. وى براى ترجمه قرآن مدت زيادى (حدود سى سال) تلاش نموده تا بتواند ترجمه قرآن را به پايان برساند و از آنجا كه اين كار مدت زيادى طول كشيده (به لحاظ اين كه ترجمه دقيق و با كمترين اشكال باشد) توانسته است ترجمه‌اى را به جامعه اسلامى تقديم نمايد كه قابل فهم، سليس و روان و از نظر جمله بندى كم نقص باشد و با توجه به اين ويژگى‌هاست كه پس از چاپ آن مورد استقبال گسترده علاقه‌مندان به ترجمه قرآن قرار گرفت به گونه‌اى كه پس از مدتى كوتاه، جايگاه خود را در بين ترجمه‌هاى معاصر پيدا نمود و در رديف ترجمه‌هاى طراز اول و ممتاز قرار گرفت.
بخش های کتاب
در ابتداى هر سوره مكى و يا مدنى بودن و تعداد آيات آن را ذكر كرده است. حروف مقطعه را به صورت تلفظى آنها در ترجمه نوشته است. در برخى از موارد كه آيات در ترجمه نيازمند به توضيح باشد توضيحاتى پيرامون آنها ارائه نموده و آنها را بوسيله پرانتز و يا كروشه از متن اصلى جدا كرده است.
از آنجا كه اين ترجمه از قبيل ترجمه جمله به جمله مى‌باشد سعى شده است كه تمام جملات ترجمه شود و ترتيب آنها طبق آيات باشد بدون تقدم و تاخر.
ترجمه از سلاست و روانى خوبى برخوردار است. اكثر واوهاى ابتداى آيات در ترجمه آورده شده است. ادات تاكيد مانند انّ ولقد و... در ترجمه تاكيد آنها بيان شده است مانند آيه 73 سوره نمل: «وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ»؛ و راستى پروردگارت بر (اين) مردم داراى بخشش است. و يا آيات 74، 76 و 77 همين سوره و يا آيه 42 سوره قصص: «وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتابَ»؛ و به راستى به موسى كتاب داديم.
در بالاى صفحات ترجمه هم نام سوره ذكر شده و شماره آن كه اين مطلب براى مراجعه كنندگان كار را آسان مى‌كند.
یادداشت
ظاهرا اشکالاتی بر این ترجمه گرفته شده است:
1- در برخى از موارد الفاظ را به همان ظاهر خود معنا كرده بدون اين كه توضيحى براى آن ارائه نمايد - در صورتي كه در قرآن معناى ظاهرى آن اراده نشده مانند آيه 64 سوره مائده: «وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ...بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ» كه در ترجمه آن آمده و يهود گفتند: «دست خدا بسته است». دست هاى خودشان بسته باد... بلكه هر دو دست او گشاده است. در صورتي كه مراد از« يد» معناى ظاهرى آن كه دست مى‌باشد، نيست (چون كه در اين صورت جسم بودن خدا را نتيجه مى‌دهد) بلكه معناى كنايى آن مراد است كه همان قدرت خداست. و يا مانند آنچه كه در آيه 29 سوره اسراء آمده: «وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ»: و دستت را به گردنت زنجير مكن. در صورتي كه در اينجا مراد از مغلولة الى عنقك - كنايه است از بخل ورزيدن.
2- عدم توجه به افعال مدح و ذم و خلط آنها با فعل تعجب مانند آنچه در ترجمه آيه 12 سوره آل عمران آمده: «وَبِئْسَ الْمِهَادُ»؛ و چه بد بسترى است. در صورتي كه حرف «چه» از افعال تعجب است و يا آنچه كه در ترجمه آيه 29 سوره كهف آمده: «بِئْسَ الشَّرابُ وَ ساءَتْ مُرْتَفَقاً»؛ وه! چه بد شرابى و چه زشت جايگاهى است.
متن کتاب ترجمه قرآن فولادوند
منابع
- مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، جامع التفاسیر 2 [لوح فشرده]: بخش کتابشناسی، معرفی "ترجمه قرآن".
