کینه
کینه ورزی و دشمنی، انحرافی روانی، گناهی بزرگ و بیماری مهلکی است که اگر وبال نکبت بار آن گریبان گیر آدمی گردد، آرامش روح را از بین برده، سلامت روان را دستخوش عوارض خسارتبار خود کرده، روح اخوت و برادری را در معرض فنا و نابودی قرار می دهد. کسی که قلب خود را میدان تاخت و تاز دشمنی قرار داده و نفس خویش را با کینه توزی آمیخته است، مسیر کمال، باب قرب و زمینه فوز و رستگاری را بر خود مسدود ساخته، خویشتن را همواره در رنج روحی و آزار و ناراحتی درونی قرار داده است. کینه توزی آفتی جانکاه و بیماری بسیار خطرناکی است. کینه توزی اغلب ناشی از حسد و حسد هم ناشی از کبر می باشد و برای رشد و تکامل روحی، سدی محکم و برای ایجاد بیماری قلبی و جسمی، میکروب و ویروسی قوی است.
معنای لغوی کینه
الحِقْدُ: إِمساک العداوة فی القلب والتربص لِفُرْصَتِها؛ (لسان العرب، ج۳، ص۱۵۴) حقد و کینه ضدش عفو و بخشش است: حقد و کینه، نگه داشتن دشمنی در قلب و منتظر فرصتی بودن برای عقده گشایی.
علل کینه ورزی
- خصومت و دشمنی
- توقع بیش از حد
- فقدان یک فضیلت
- غیبت
- جدال و مراء
- ناسزا گویی
- لعن و نفرین
- تمسخر
کینه از نگاه امام علی علیه السلام
- سَبَبُ الْفِتَنِ الْحِقْدُ؛ سبب فتنه ها کینه است.
- شَرُّ ما سَکنَ الْقَلْبُ الْحِقْدُ؛ بدترین چیز ساکن در قلب، کینه است.
- طَهِّرُوا قُلُوبَکمْ مِن الْحِقْدِ فإِنَّهُ داءٌ مُوبِئٌ؛ قلب هایتان را از کینه پاک کنید، چون کینه بیماری دردناکی است.
- مَنْ اَطْرَحَ الْحِقْدَ اْسْتَراحَ قَلْبَهُ وَ لُبَّهُ؛ کسی که کینه را از خودش طرد کند، قلبش و عقلش را در راحتی قرار داده است.
- ثَلاثٌ لایهْنَأُ لِصاحِبِهِنَّ عِیشٌ، الْحِقْدُ والْحَسَدُ و سُوءُ الْخُلْقِ؛ سه چیز است که دارنده آن، زندگی لذت بخش نخواهد داشت و آن سه چیز کینه، حسد و بدخلقی است. (غرر الحکم، ص۲۹۹)
منابع
- فرهنگ صفات (بایدها و نبایدهای اخلاقی)، عباس اسماعیلی یزدی.
- پایگاه اندیشه قم.
