مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

کوثر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(رتبه و کیفیت سنجی)
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{خوب}}
 
{{خوب}}
'''کوثر''' به معنای چیزی است که بسیاری آن فزون از حد است، در آیه اول سوره کوثر: «{{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ}}»، خطاب به پیامبر آمده است که ما به تو کوثر را دادیم. مطابق با روایت های مربوط به شان نزول سوره کوثر، این سوره بعد از طعنه شخصی که پیامبر را ابتر (مقطوع النسل) خواند، نازل گردید. برخی با توجه به این شان نزول گفته اند مراد از كوثر، كثرت نسل است و منظور از آن [[فاطمه زهرا سلام اللّه عليها]] است كه از فرزندان او نسل بسياری بوجود آمدند.
+
'''«کوثر»''' به معنای چیزی است که بسیاریِ آن فزون از حد است، در آیه اول [[سوره کوثر]]، خطاب به [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] (صلى الله علیه و آله) آمده است: «{{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَینَاک الْکوْثَرَ}}» ما به تو کوثر را دادیم. مطابق با روایت های مربوط به [[اسباب نزول|شأن نزول]] سوره کوثر، این سوره بعد از طعنه شخصی که پیامبر را [[ابتر]] (مقطوع النسل) خواند، نازل گردید. برخی با توجه به این شأن نزول گفته اند مراد از «کوثر»، کثرت نسل است و منظور از آن [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا]] (سلام اللّه علیها) است که از فرزندان او نسل بسیاری بوجود آمدند.
  
==لغت کوثر==
+
== کوثر در لغت ==
كوثر مبالغه در كثرت است و به قول زمخشرى «المفرط الكثرة» يعنى چيزي كه بسیاری آن فزون از حدّ است‏.<ref>قاموس قرآن، ج6، ص93</ref>
+
کلمه «کوثر» مبالغه در کثرت است و به قول [[جارالله زمخشری|زمخشرى]]: «المفرط الکثرة» یعنى چیزی که بسیاری آن فزون از حدّ است‏.<ref>قاموس قرآن، ج۶، ص۹۳</ref>  
  
==سوره کوثر==
+
==کوثر در قرآن==
لغت کوثر لغتی است که در [[سوره کوثر]] یعنی کوچکترین سوره قرآن آمده است:
+
این کلمه در [[سوره کوثر]] یعنی کوچکترین [[سوره]] قرآن آمده است: {{متن قرآن|«إِنَّا أَعْطَینَاک الْکوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّک وَانْحَرْ * إِنَّ شَانِئَک هُوَ الْأَبْتَرُ»}} ما تو را کوثر دادیم، پس [به شکرانه آن] برای پروردگارت نماز بخوان و شتر قربانی کن. یقیناً آنکه به تو زخم زبان می زند خود بدون تبار و نسل است.
  
{{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ}}
+
طبق [[حدیث|احادیث]]، مراد از «کوثر» در این سوره، نهری در [[بهشت]] معرفی و توصیف شده است. روایات بیان کننده، با نقل های متفاوتی در منابع متعدد [[تفسیر قرآن|تفسیری]] و روایی [[شیعه]] و [[اهل سنت]] آمده است. به عنوان نمونه [[حاکم حسکانی]] به سند خود از [[انس بن مالک|انس بن مالک]] نقل می کند که گفت: «دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله علیه و آله فَقَالَ: قَدْ أُعْطِیتُ الْکوْثَرَ. قُلْتُ: وَ مَا الْکوْثَرُ قَالَ: نَهَرٌ فِی الْجَنَّةِ عَرْضُهُ وَ طُولُهُ مَا بَینَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ، لَا یشْرَبُ أَحَدٌ مِنْهُ فَیظْمَأَ، وَ لَا یتَوَضَّأُ مِنْهُ أَحَدٌ أَبَداً فَیشْعَثَ لَا یشْرَبُهُ إِنْسَانٌ خَفَرَ ذِمَّتِی وَ لَا [مَنْ‏] قَتَلَ أَهْلَ بَیتِی». انس بن مالک گفت: خدمت [[پیامبر اسلام|پیامبر خدا]] رسیدم، گفت: به من کوثر داده شده است، گفتم: کوثر چیست؟ گفت: نهرى در بهشت است که عرض و طول آن میان مشرق و مغرب است، هر کس از آن بنوشد هرگز تشنه نمی‌شود و هر کس از آن [[وضو]] بگیرد پریشان نگردد. اما آنکه پیمان مرا بشکند از آن نمى‌‏نوشد و همچنین آنکه‏ [[اهل البیت|اهل بیت]] مرا بکشد.<ref>حسکانی، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج‏۲، ص۴۸۷</ref>
  
{{متن قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ﴿١﴾ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ﴿٢﴾ إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿٣﴾}}
+
مفسرین [[قرآن]] در مورد اینکه مراد از کوثر چیست، سخنان دیگری نیز دارند از جمله: خیر بسیار زیاد، نهرى در بهشت، قرآن، [[نبوت]]، کثرت اصحاب و پیروان، مقام [[شفاعت]]، کثرت نسل و ذریه [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله که از [[حضرت فاطمه]] علیهاالسلام پدیدار شده و...<ref>فرهنگ قرآن، ج۲۴، ص۳۸۸</ref><ref>البته گاهی این اقوال در مقام بیان اینکه این نهر بهشتی تمثیل چه حقیقتی است گفته شده است. به عنوان نمونه آیت الله طالقانی در تفسیر پرتوی از قرآن، آن را تمثیلی از شفاعت دانسته است. (پرتوى از قرآن، ج‏۴، ص۲۷۸)</ref>
  
به نام خداوند بخشنده مهربان
+
به نظر [[علامه طباطبایى|علامه طباطبائی]] با در نظر گرفتن اینکه کلمه "[[ابتر]]" در ظاهر به معناى اجاق کور است، چنین به دست مى‏‌آید که منظور از کوثر، تنها و تنها کثرت ذریه‏‌اى است که [[الله|خداى تعالى]] به آن جناب ارزانى داشته است. شاهد دیگر علامه بر این معنا، روایاتی است که بیان می دارد سوره مورد بحث در پاسخ کسى نازل شده که [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلى الله علیه و آله را به اجاق کورى زخم زبان زد و این زخم زبان هنگامى بود که قاسم و عبداللَّه دو فرزندان رسول خدا از دنیا رفتند.<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏۲۰، ص۳۷۰</ref>
  
ما تو را کوثر دادیم. (۱) پس [به شکرانه آن] برای پروردگارت نماز بخوان و شتر قربانی کن. (۲) یقیناً آنکه به تو زخم زبان می زند خود بدون تبار و نسل است. (۳)
+
اینکه مراد از کوثر، کثرت نسل و منظور از آن [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا]] سلام اللّه علیها باشد که از فرزندان او نسل بسیاری در زمین به وجود آمدند، توسط بسیاری از مفسران [[شیعه]] گفته شده است.<ref>انوار درخشان در تفسیر قرآن، محمد حسینى همدانى، ج‏۱۸، ص۳۰۹؛ اطیب البیان فى تفسیر القرآن، ج‏۱۴، ص ۲۴۴؛ و نگاه کنید به: خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۹</ref>
 
 
==مراد از کوثر در سوره کوثر==
 
کوثر در روایات نهری در بهشت معرفی و توصیف شده است روایات بیان کننده با نقل های متفاوتی در منابع متعدد روایی و تفسیری شیعه و اهل سنت آمده است. به عنوان نمونه حاکم حسکانی به سند خود از انس بن مالك نقل می کند که گفت:
 
 
 
:دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ: قَدْ أُعْطِيتُ الْكَوْثَرَ. قُلْتُ: وَ مَا الْكَوْثَرُ قَالَ: نَهَرٌ فِي الْجَنَّةِ عَرْضُهُ وَ طُولُهُ مَا بَيْنَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ، لَا يَشْرَبُ أَحَدٌ مِنْهُ فَيَظْمَأَ، وَ لَا يَتَوَضَّأُ مِنْهُ أَحَدٌ أَبَداً فَيَشْعَثَ  لَا يَشْرَبُهُ إِنْسَانٌ خَفَرَ ذِمَّتِي وَ لَا [مَنْ‏] قَتَلَ أَهْلَ بَيْتِي.
 
 
 
:انس بن مالك گفت: خدمت پيامبر خدا رسيدم، گفت: به من كوثر داده شده است، گفتم: كوثر چيست؟ گفت: نهرى در بهشت است كه عرض و طول آن ميان مشرق و مغرب است، هر كس از آن بنوشد هرگز تشنه نمی‌شود و هر کس از آن وضو بگيرد پريشان نگردد. اما آنکه پيمان مرا بشكند از آن نمى‌‏نوشد و همچنین آنكه‏ اهل بيت مرا بكشد.<ref>حسکانی، شواهد التنزيل لقواعد التفضيل، ج‏2، ص487</ref>
 
 
 
مفسرین قرآن در مورد اینکه مراد از کوثر چیست؟ سخنان دیگری نیز دارند از جمله: خیر بسیار زیاد، نهرى در [[بهشت]]، [[قرآن]]، [[نبوت]]، کثرت اصحاب و پیروان، مقام [[شفاعت]]، کثرت نسل و ذریه [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله که از [[حضرت فاطمه]] علیهاالسلام پدیدار شده و...<ref>فرهنگ قرآن، ج24، ص388.</ref><ref>البته گاهی این اقوال در مقام بیان اینکه این نهر بهشتی تمثیل چه حقیقتی است گفته شده است. به عنوان نمونه آیت الله طالقانی در تفسیر پرتوی از قرآن، آن را تمثیلی از شفاعت دانسته است. (پرتوى از قرآن، ج‏4، ص278)</ref>
 
 
 
به نظر علامه طباطبائی با در نظر گرفتن اينكه كلمه"ابتر" در ظاهر به معناى اجاق كور است، چنين به دست مى‏‌آيد كه منظور از كوثر، تنها و تنها كثرت ذريه‏‌اى است كه خداى تعالى به آن جناب ارزانى داشته است. شاهد دیگر علامه بر این معنا روایاتی است که بیان می دارد سوره مورد بحث در پاسخ كسى نازل شده كه رسول خدا (ص) را به اجاق كورى زخم زبان زد و اين زخم زبان هنگامى بود كه قاسم و عبد اللَّه دو فرزندان رسول خدا (ص) از دنيا رفتند.<ref>الميزان في تفسير القرآن، ج‏20، ص370</ref>
 
 
 
اینکه مراد از كوثر كثرت نسل و منظور از آن فاطمه زهرا، سلام اللّه عليها باشد كه از فرزندان او نسل بسیاری در زمین به وجود آمدند توسط بسیاری از مفسران شیعه گفته شده است.<ref>انوار درخشان در تفسير قرآن، محمد حسينى همدانى، ج‏18، ص309؛ اطيب البيان فى تفسير القرآن، ج‏14، ص 244؛ و نگاه کنید به: خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۹</ref>
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۱۷

«کوثر» به معنای چیزی است که بسیاریِ آن فزون از حد است، در آیه اول سوره کوثر، خطاب به پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) آمده است: «إِنَّا أَعْطَینَاک الْکوْثَرَ» ما به تو کوثر را دادیم. مطابق با روایت های مربوط به شأن نزول سوره کوثر، این سوره بعد از طعنه شخصی که پیامبر را ابتر (مقطوع النسل) خواند، نازل گردید. برخی با توجه به این شأن نزول گفته اند مراد از «کوثر»، کثرت نسل است و منظور از آن فاطمه زهرا (سلام اللّه علیها) است که از فرزندان او نسل بسیاری بوجود آمدند.

کوثر در لغت

کلمه «کوثر» مبالغه در کثرت است و به قول زمخشرى: «المفرط الکثرة» یعنى چیزی که بسیاری آن فزون از حدّ است‏.[۱]

کوثر در قرآن

این کلمه در سوره کوثر یعنی کوچکترین سوره قرآن آمده است: «إِنَّا أَعْطَینَاک الْکوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّک وَانْحَرْ * إِنَّ شَانِئَک هُوَ الْأَبْتَرُ» ما تو را کوثر دادیم، پس [به شکرانه آن] برای پروردگارت نماز بخوان و شتر قربانی کن. یقیناً آنکه به تو زخم زبان می زند خود بدون تبار و نسل است.

طبق احادیث، مراد از «کوثر» در این سوره، نهری در بهشت معرفی و توصیف شده است. روایات بیان کننده، با نقل های متفاوتی در منابع متعدد تفسیری و روایی شیعه و اهل سنت آمده است. به عنوان نمونه حاکم حسکانی به سند خود از انس بن مالک نقل می کند که گفت: «دَخَلْتُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله علیه و آله فَقَالَ: قَدْ أُعْطِیتُ الْکوْثَرَ. قُلْتُ: وَ مَا الْکوْثَرُ قَالَ: نَهَرٌ فِی الْجَنَّةِ عَرْضُهُ وَ طُولُهُ مَا بَینَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ، لَا یشْرَبُ أَحَدٌ مِنْهُ فَیظْمَأَ، وَ لَا یتَوَضَّأُ مِنْهُ أَحَدٌ أَبَداً فَیشْعَثَ لَا یشْرَبُهُ إِنْسَانٌ خَفَرَ ذِمَّتِی وَ لَا [مَنْ‏] قَتَلَ أَهْلَ بَیتِی». انس بن مالک گفت: خدمت پیامبر خدا رسیدم، گفت: به من کوثر داده شده است، گفتم: کوثر چیست؟ گفت: نهرى در بهشت است که عرض و طول آن میان مشرق و مغرب است، هر کس از آن بنوشد هرگز تشنه نمی‌شود و هر کس از آن وضو بگیرد پریشان نگردد. اما آنکه پیمان مرا بشکند از آن نمى‌‏نوشد و همچنین آنکه‏ اهل بیت مرا بکشد.[۲]

مفسرین قرآن در مورد اینکه مراد از کوثر چیست، سخنان دیگری نیز دارند از جمله: خیر بسیار زیاد، نهرى در بهشت، قرآن، نبوت، کثرت اصحاب و پیروان، مقام شفاعت، کثرت نسل و ذریه پیامبر صلى الله علیه و آله که از حضرت فاطمه علیهاالسلام پدیدار شده و...[۳][۴]

به نظر علامه طباطبائی با در نظر گرفتن اینکه کلمه "ابتر" در ظاهر به معناى اجاق کور است، چنین به دست مى‏‌آید که منظور از کوثر، تنها و تنها کثرت ذریه‏‌اى است که خداى تعالى به آن جناب ارزانى داشته است. شاهد دیگر علامه بر این معنا، روایاتی است که بیان می دارد سوره مورد بحث در پاسخ کسى نازل شده که رسول خدا صلى الله علیه و آله را به اجاق کورى زخم زبان زد و این زخم زبان هنگامى بود که قاسم و عبداللَّه دو فرزندان رسول خدا از دنیا رفتند.[۵]

اینکه مراد از کوثر، کثرت نسل و منظور از آن فاطمه زهرا سلام اللّه علیها باشد که از فرزندان او نسل بسیاری در زمین به وجود آمدند، توسط بسیاری از مفسران شیعه گفته شده است.[۶]

پانویس

  1. قاموس قرآن، ج۶، ص۹۳
  2. حسکانی، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج‏۲، ص۴۸۷
  3. فرهنگ قرآن، ج۲۴، ص۳۸۸
  4. البته گاهی این اقوال در مقام بیان اینکه این نهر بهشتی تمثیل چه حقیقتی است گفته شده است. به عنوان نمونه آیت الله طالقانی در تفسیر پرتوی از قرآن، آن را تمثیلی از شفاعت دانسته است. (پرتوى از قرآن، ج‏۴، ص۲۷۸)
  5. المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏۲۰، ص۳۷۰
  6. انوار درخشان در تفسیر قرآن، محمد حسینى همدانى، ج‏۱۸، ص۳۰۹؛ اطیب البیان فى تفسیر القرآن، ج‏۱۴، ص ۲۴۴؛ و نگاه کنید به: خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۶۹


***
تفسیر قرآن
درباره تفسیر قرآن: تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن
اصطلاحات: اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات
شاخه های تفسیر قرآن:

تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی)

روشهای تفسیری قرآن:
تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: