نجاسات

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۲۲ توسط Majid kamali (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی 'نجاسات يازده چيز است: 1- '''بول''' 2 -'''غائط''' 3 -'''منى''' 4- '''مردار''' 5- '''[[خون...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

نجاسات يازده چيز است:

1- بول

2 -غائط

3 -منى

4- مردار

5- خون

6- سگ

7 -خوك

8 -شراب

9 -فقاع

10- كافر

11 -عرق شتر نجاستخوار

[۱]

احكام نجاسات

در 5 مورد اگر بدن يا لباس نمازگزار پاك نباشد، نماز او صحيح است:

1- لباس هاى كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد؛

2- لباس زنى كه پرستار بچه است، نجس شده باشد؛

3- آن كه به واسطه زخم يا جراحت يا دملى كه در بدن اوست، لباس يا بدنش آلوده شود؛

4- بدن يا لباس او به مقدار كمتر از دِرهم (كه تقريباً به اندازه دو ريالى مى شود) به خون آلوده باشد.

5- ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.

بعضى از احكام بدن يا لباسى كه به خون و غيره، نجس شده عبارت است از:

1- اگر خون بدن انسان يا حيوان حلال گوشت اگر چه در چند جاى بدن و لباس باشد، در صورتى كه روى هم كمتر از دِرهم باشد، نماز خواندن با آن اشكال ندارد.

2- اگر بدن يا لباس خونى نشود ولى به واسطه رسيدن به خون نجس شود، اگر چه مقدارى كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمى شود با آن نماز خواند.

3- اگر خون روى لباسى كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد و يا به آستر بريزد و روى لباس خونى شود، بايد هر كدام را جدا حساب نمود، پس اگر خون روى لباس و آستر كمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح است.

4- اگر لباس هاى كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمى شود با آن ها عورت را پوشانيد، نجس باشد، چنانچه از مردار و حيوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحيح و نيز اگر با انگشترى نجس نماز بخواند اشكال ندارد. 5- اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم يا براى خصوص او سخت است، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده مى تواند با آن خون، نماز بخواند و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوايى كه روى زخم گذاشته اند و پخش شده، در بدن يا لباس او باشد.

نمازش باطل است

1- اگر كسى عمداً با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.

2- كسى كه نمى داند با بدن و لباس نجس نماز باطل است و بخواند.

3- اگر به واسطه ندانستن مسأله چيز نجسى را نداند، نجس است و با آن نماز بخواند بايد قضا يا اعاده كند

4- اگر فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته است، قضا نمايد. احكام پاك بودن لباس 5- اگر نداند كه بدن يا لباسش نجس است و بدن در حال نماز و بعد از نماز بفهمد نجس بوده، نماز او صحيح است ولى احتياط مستحب آن است كه اگر وقت دارد دوباره آن نماز را بخواند.

نمازش صحيح است

6- كسى كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده، نماز او صحيح است.

7- اگر لباس را آب بكشد و يقين كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد، پاك نشده، نمازش صحيح است [۲]

پانویس

  1. نجاة العباد (للإمام الخميني)، ص: 71
  2. احكام بيماران، پزشكان و خانواده ها،حسن قاسميان ،ص: 34