میرزا حبیب الله هاشمی خویی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{شناسنامه عالم | {{شناسنامه عالم | ||
| − | |نام کامل = ميرزا حبيب‌الله موسوی | + | |نام کامل = ميرزا حبيب‌الله موسوی هاشمی خويى |
|تصویر=[[پرونده:حبیب الله هاشم خویی.jpg|220px|center]] | |تصویر=[[پرونده:حبیب الله هاشم خویی.jpg|220px|center]] | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
|مدفن = شهری ری | |مدفن = شهری ری | ||
| − | |اساتید = [[ | + | |اساتید = [[میرزاى شیرازى]]، [[آيت الله سيدحسين کوه کمره ای]]،... |
|شاگردان = | |شاگردان = | ||
| − | |آثار = [[منهاج البراعه فی شرح نهج‌البلاغه]] | + | |آثار = [[منهاج البراعه فی شرح نهج‌البلاغه]]، شرح العوامل،... |
}} | }} | ||
| − | |||
| + | '''میرزا حبیب‌الله هاشمی خویى''' (۱۲۶۵ ـ ۱۳۲۴ق) ملقب به امین الرعایا از فقیهان [[شیعه]] و شارحان [[نهج البلاغة (کتاب)|نهج‌البلاغه]] در قرن سیزدهم و چهاردهم قمری است. | ||
| − | + | == تحصیلات و اساتید == | |
| + | این دانشمند بزرگوار در سن ۲۵ سالگى براى ادامه تحصیل عازم [[نجف]] اشرف شد، و چون از دانشمندان متأخر است، شرح حال او در کتب تراجم دانشمندان گذشته دیده نمى‌شود. وی از میان اساتید مشهور نزد آیت‌الله آقا [[آیت الله سید حسین کوه کمره ای|سید حسین حسینى کوه کمره‌اى]] تلمذ کرده است. مرحوم شیخ[[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن| آقابزرگ تهرانى]] دو استاد دیگرى براى این دانشمند یاد کرده که یکى مرحوم [[میرزا حبیب‌الله رشتی]] و دیگرى [[میرزاى شیرازى]] است. | ||
| − | + | == آثار و تألیفات == | |
| + | مرحوم میر حبیب‌الله خوئى داراى آثار و تألیفاتى است، ازجمله: «[[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة (خوئی) (کتاب)|منهاج البراعه]]» که دوبار به طبع رسیده است. آثار دیگرش بعضى در ادب عربى است، از قبیل «شرح العوامل» که در [[علم نحو|نحو]] است. این کتاب خیلى گسترده و مفصل نگارش یافته است و حدود ۴۱۲ صفحه است. دیگر حاشیه‌اى است، بر «[[فرائد الاصول (کتاب)|فرائد الاصول]]» [[شیخ انصارى]] که از مبحث قطع تا آخر مبحث حجیت ظن ادامه داده و موفق شده بر این کتاب تا آن قسمت تعلیقه‌اى بنویسد. او همچنین یک سلسله رسائل متفرقه دارد، در [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول فقه]] که این‌ها معمولا تقریرات درس اساتید او است. کتابى هم به نام «تحفۀ الصائمین فى شرح ادعیۀ الثلاثین» دارد که در گزارش دعاهاى هر روزه ماه مبارک [[ماه رمضان|رمضان]] است، و دیگر کتابى تحت عنوان «رساله فى رد الصوفیۀ» نوشته که البته این کتاب گزیده‌اى است، از مطالبى که به مناسبت در طى خطبه ۲۰۸ [[نهج البلاغة (کتاب)|نهج‌البلاغه]] مطرح کرده و در واقع این کتاب را از شرح نهج‌البلاغه التقاط و انتخاب کرده است. | ||
| − | + | == وفات == | |
| + | علامه خویى در [[ماه صفر|صفر]] سال ۱۳۲۴ قمری در شهر [[تهران]] به جوار رحمت الهى پیوست و در جوار [[حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام|حضرت عبدالعظیم حسنى]](ع) به خاک سپرده شد. | ||
| − | + | ==منبع== | |
| − | |||
| − | == منبع== | ||
ویکی نور | ویکی نور | ||
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۲۸
 | |
| نام کامل | ميرزا حبيب‌الله موسوی هاشمی خويى |
| زادروز | 1265ق. |
| زادگاه | خوی |
| وفات | 1324ق. |
| مدفن | شهری ری |
|
| |
| اساتید | |
|
| |
| آثار |
منهاج البراعه فی شرح نهج‌البلاغه، شرح العوامل،... |
میرزا حبیب‌الله هاشمی خویى (۱۲۶۵ ـ ۱۳۲۴ق) ملقب به امین الرعایا از فقیهان شیعه و شارحان نهج‌البلاغه در قرن سیزدهم و چهاردهم قمری است.
تحصیلات و اساتید
این دانشمند بزرگوار در سن ۲۵ سالگى براى ادامه تحصیل عازم نجف اشرف شد، و چون از دانشمندان متأخر است، شرح حال او در کتب تراجم دانشمندان گذشته دیده نمى‌شود. وی از میان اساتید مشهور نزد آیت‌الله آقا سید حسین حسینى کوه کمره‌اى تلمذ کرده است. مرحوم شیخ آقابزرگ تهرانى دو استاد دیگرى براى این دانشمند یاد کرده که یکى مرحوم میرزا حبیب‌الله رشتی و دیگرى میرزاى شیرازى است.
آثار و تألیفات
مرحوم میر حبیب‌الله خوئى داراى آثار و تألیفاتى است، ازجمله: «منهاج البراعه» که دوبار به طبع رسیده است. آثار دیگرش بعضى در ادب عربى است، از قبیل «شرح العوامل» که در نحو است. این کتاب خیلى گسترده و مفصل نگارش یافته است و حدود ۴۱۲ صفحه است. دیگر حاشیه‌اى است، بر «فرائد الاصول» شیخ انصارى که از مبحث قطع تا آخر مبحث حجیت ظن ادامه داده و موفق شده بر این کتاب تا آن قسمت تعلیقه‌اى بنویسد. او همچنین یک سلسله رسائل متفرقه دارد، در فقه و اصول فقه که این‌ها معمولا تقریرات درس اساتید او است. کتابى هم به نام «تحفۀ الصائمین فى شرح ادعیۀ الثلاثین» دارد که در گزارش دعاهاى هر روزه ماه مبارک رمضان است، و دیگر کتابى تحت عنوان «رساله فى رد الصوفیۀ» نوشته که البته این کتاب گزیده‌اى است، از مطالبى که به مناسبت در طى خطبه ۲۰۸ نهج‌البلاغه مطرح کرده و در واقع این کتاب را از شرح نهج‌البلاغه التقاط و انتخاب کرده است.
وفات
علامه خویى در صفر سال ۱۳۲۴ قمری در شهر تهران به جوار رحمت الهى پیوست و در جوار حضرت عبدالعظیم حسنى(ع) به خاک سپرده شد.
منبع
ویکی نور
