منتخب نهج البلاغه (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « بندانگشتی|منتخب نهج البلاغه '''منتخب نهج‌البلاغه'''، نوشت...» ایجاد کرد)
 
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[پرونده:Ketab454.jpg|بندانگشتی|منتخب نهج البلاغه]]
 
[[پرونده:Ketab454.jpg|بندانگشتی|منتخب نهج البلاغه]]
  
 +
'''«منتخب نهج‌البلاغه»'''، نوشته احمد على بابایى نویسنده و شاعر معاصر است که در آن برخى از حکمت‌هاى [[نهج البلاغة (کتاب)|نهج‌البلاغه]] گزینش و در قالب نثر و نظم ارائه شده است.
 +
==ساختار کتاب==
  
  
 +
این
 +
کتاب به صورت موضوعى نگارش شده، بدین ترتیب که در ذیل هر عنوان ابتدا یک [[دوبیتی|دو بیتى]] سروده شده، سپس بخشى از متن عربى حکمت و در ادامه ترجمه آن آمده است. در انتهاى هر بخش نیز نتیجه‌گیرى و توصیه‌اى به خواننده در طى چند سطر ذکر شده است. برخى از عناوینى که در این کتاب آمده است، عبارت است از: عفو از خطاى پرهیزگاران، کفر نعمت، دل و زبان، اطاعت از فرمان خدا، رفتار نیک، سخن و زبان، [[مرگ]]، قلب پرهیزگار و دوست خوب.
  
 +
==گزارش محتوا==
  
'''منتخب نهج‌البلاغه'''، نوشته [[علی‌بابایی، احمد|احمد على بابايى]] نويسنده و شاعر معاصر است كه در آن برخى از حكمت‌هاى نهج‌البلاغه گزينش و در قالب نثر و نظم ارائه شده است.
 
  
== ساختار==
+
نویسنده در مقدمه کتاب با اشاره به مقام والاى [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع) و عظمت سخنان حضرتش در [[نهج البلاغة (کتاب)|نهج‌البلاغه]] مى‌نویسد: «آنچه که تاکنون در کتاب‌هاى مختلف مذهبى درباره على ابن ابى‌طالب(ع) امام اول ما [[شیعه|شیعیان]] خوانده‌اید، باید با بیانى استوار اعتراف نمایم که حتى نیمى از صفات پسندیده و نیک آن حضرت بیان نشده است و هنوز هم کسى پى به مقام والاى آن ابر مرد جاودانى نبرده است.... نهج‌البلاغه تنها کتابى است که راه خداشناسى و انسانیت را به عموم مى‌آموزد و پندنامه‌ایست، بس شگرف و دینى است، بس استوار در راه [[اسلام|اسلام‌]] شناسى و کتابى است، همیشگى و جاویدان و ایمانى که در آن نهفته است فناناپذیر، که مى‌توان گفت الحق نویسنده‌اى نتوانسته هم تراز این کتاب بزرگ فرمانى چنین پندآمیز به جهان بشریت صادر کند که در تمام مراحل و در همه کلمات پندى آشکارا نهفته و هیچ زیانى به کسى در هر شرایط دینى و اخلاقى و سنى نداشته باشد».
  
 +
وى در ادامه مشکلات دست‌یابى به نسخ خطى نهج‌البلاغه و سبب برگردان بخش‌هاى انتخابى به صورت نثر و نظم را تشریح کرده است: «ما که در این کتاب مختصرى از نهج‌البلاغه و منتخبى از آن جاوید گفتار را جمع‌آورى کرده‌ایم، به زحمت توانستیم یک نسخه عربى آن را که بدون داشتن ترجمه و یکى از قدیمى‌ترین نسخه‌هاست و نسخه‌اى دیگر خطى صحیح هم از «[[ابن ابی الحدید|ابن ابى‌الحدید]]» بدست آوردیم، و چون قبلا این کتاب بزرگ توسط، مرحوم جواد فاضل و [[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی|فیض‌الاسلام]] و چند تن دیگر از مترجمان خوب و با ذوق کشور ترجمه گشته و انتشار یافته است، لذا بر آن شدیم که براى تلخیص و ترجمه نهج‌البلاغه به زبانى آشناتر، زبان ادبیات شیرین پارسى؛ یعنى [[شعر]] ترجمه نمائیم و در این ترجمه که به هر دو صورت (نظم و نثر) به چاپ رسیده است، از روى نسخه عربى آن بدون هیچ تغییرى در گفتار ترجمه نموده‌ایم».
  
كتاب به صورت موضوعى نگارش شده، بدين ترتيب كه در ذيل هر عنوان ابتدا يك دو بيتى سروده شده، سپس بخشى از متن عربى حكمت و در ادامه ترجمه آن آمده است. در انتهاى هر بخش نيز نتيجه‌گيرى و توصيه‌اى به خواننده در طى چند سطر ذكر شده است. برخى از عناوينى كه در اين كتاب آمده است، عبارت است از: عفو از خطاى پرهيزگاران، كفر نعمت، دل و زبان، اطاعت از فرمان خدا، رفتار نيك، سخن و زبان، مرگ، قلب پرهيزگار و دوست خوب.
+
وى در انتها ابراز امیدوارى کرده است که: «این کتاب که منتخبى از نهج‌البلاغه مى‌باشد، مورد توجه شیعیان گرامى بخصوص جوانان مسلمان واقع گشته و پندى برایشان شود».
  
== گزارش محتوا==
+
درباره اشعار باید گفت که اگرچه به نظم درآوردن نهج‌البلاغه از دشوارى برخوردار بوده و به همین سبب شعراى اندکى در این وادى وارد شده و زحمات نویسنده شایان تقدیر است، اما اشکالات وزنى و کاربرد برخى کلمات نامأنوس، سلاست و روانى اشعار را دچار مشکل کرده است. به عنوان مثال در صفحه ۱۱ کتاب مى‌خوانیم:
  
 +
''گر بسته شود روزنه‌هاى امید * به زان که برى دست تمنا به بذید''
  
نويسنده در مقدمه كتاب با اشاره به مقام والاى [[امام على(ع)]] و عظمت سخنان حضرتش در نهج‌البلاغه مى‌نويسد:
+
با جستجو در لغت‌نامه [[علی اکبر دهخدا|دهخدا]] کلمه «بذید» یافت نشد و تنها کلمه «بذیذ» که به معناى همانند و مثل است، وجود داشت. ابتدا این امکان به ذهن رسید که اشتباه تایپى بوده است، اما با توجه به [[قافیه|قافیه]] بیت قبل (پدید) این تصور منتفى گردید و یقین حاصل شد که کلمه به اشتباه به کار رفته است.
  
«آنچه كه تاكنون در كتاب‌هاى مختلف مذهبى درباره على ابن ابى‌طالب(ع) امام اول ما شيعيان خوانده‌ايد، بايد با بيانى استوار اعتراف نمايم كه حتى نيمى از صفات پسنديده و نيك آن حضرت بيان نشده است و هنوز هم كسى پى به مقام والاى آن ابر مرد جاودانى نبرده است.... نهج‌البلاغه تنها كتابى است كه راه خداشناسى و انسانيت را به عموم مى‌آموزد و پندنامه‌ايست، بس شگرف و دينى است، بس استوار در راه اسلام‌شناسى و كتابى است، هميشگى و جاويدان و ايمانى كه در آن نهفته است فناناپذير، كه مى‌توان گفت الحق نويسنده‌اى نتوانسته هم تراز اين كتاب بزرگ فرمانى چنين پندآميز به جهان بشريت صادر كند كه در تمام مراحل و در همه كلمات پندى آشكارا نهفته و هيچ زيانى به كسى در هر شرايط دينى و اخلاقى و سنى نداشته باشد».
+
در بخش نتجه‌گیرى‌ها نیز اشکالاتى ملاحظه گردید که حاکى از عجله و شتاب‌زدگى در نگارش کتاب است. به عنوان نمونه در صفحه ۱۰ در موضوع نیکویى مى‌خوانیم: «آنان که صفات نیکو و خوى نیک داشته باشند، همه مردم با او یک رنگ بوده و خداوند بزرگ پاداش نیکویى او را در هر دو جهان خواهد داد». این نتیجه‌گیرى از کلام امام(ع) صحیح نبوده و روشن است که هر چه قدر انسان نیکوکار و صالح باشد، باز هم تمامى مردم با او یک رنگ نخواهند بود. تاریخ نیز به عکس این قضیه گواهى مى‌دهد، چنانکه نیکوکارترین افراد [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین على]](ع) با مردمى فریب کار و دورو مواجه بود و همه مردم با او یک رنگ نبودند.
  
وى در ادامه مشكلات دست‌يابى به نسخ خطى نهج‌البلاغه و سبب برگردان بخش‌هاى انتخابى به صورت نثر و نظم را تشريح كرده است: «ما كه در اين كتاب مختصرى از نهج‌البلاغه و منتخبى از آن جاويد گفتار را جمع‌آورى كرده‌ايم، به زحمت توانستيم يك نسخه عربى آن را كه بدون داشتن ترجمه و يكى از قديمى‌ترين نسخه‌هاست و نسخه‌اى ديگر خطى صحيح هم از «ابن ابى‌الحديد» بدست آورديم، و چون قبلا اين كتاب بزرگ توسط، مرحوم جواد فاضل و [[فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی|فيض‌الاسلام]] و چند تن ديگر از مترجمان خوب و با ذوق كشور ترجمه گشته و انتشار يافته است، لذا بر آن شديم كه براى تلخيص و ترجمه نهج‌البلاغه به زبانى آشناتر، زبان ادبيات شيرين پارسى؛ يعنى شعر ترجمه نمائيم و در اين ترجمه كه به هر دو صورت (نظم و نثر) به چاپ رسيده است، از روى نسخه عربى آن بدون هيچ تغييرى در گفتار ترجمه نموده‌ايم».
+
در نهایت چنین به نظر مى‌رسد که با توجه به عظمت متن نهج‌البلاغه که کلام [[معصوم]] بوده و هر گونه تألیفى باید در خور این اثر گران‌سنگ باشد، چنین اشکالاتى هر چند اندک نیز زیبنده‌ى کلام امیر بیان على(ع) نیست.
 
+
==منبع==
وى در انتها ابراز اميدوارى كرده است كه: «اين كتاب كه منتخبى از نهج‌البلاغه مى‌باشد، مورد توجه شيعيان گرامى بخصوص جوانان مسلمان واقع گشته و پندى برايشان شود».
 
 
 
درباره اشعار بايد گفت كه اگرچه به نظم درآوردن نهج‌البلاغه از دشوارى برخوردار بوده و به همين سبب شعراى اندكى در اين وادى وارد شده و زحمات نويسنده شايان تقدير است، اما اشكالات وزنى و كاربرد برخى كلمات نامأنوس، سلاست و روانى اشعار را دچار مشكل كرده است. به عنوان مثال در صفحه 11 كتاب مى‌خوانيم:
 
 
 
{{شعر}}
 
{{ب|''گر بسته شود روزنه‌هاى اميد''|2=''به ز ان كه برى دست تمنا به بذيد''}}
 
{{پایان شعر}}
 
 
 
با جستجو در لغت‌نامه دهخدا كلمه «بذيد» يافت نشد و تنها كلمه «بذيذ» كه به معناى همانند و مثل است، وجود داشت. ابتدا اين امكان به ذهن رسيد كه اشتباه تايپى بوده است، اما با توجه به قافيه بيت قبل «پديد» اين تصور منتفى گرديد و يقين حاصل شد كه كلمه به اشتباه به كار رفته است.
 
 
 
در بخش نتجه‌گيرى‌ها نيز اشكالاتى ملاحظه گرديد كه حاكى از عجله و شتاب‌زدگى در نگارش كتاب است. به عنوان نمونه در صفحه 10 در موضوع نيكويى مى‌خوانيم: «آنان كه صفات نيكو و خوى نيك داشته باشند، همه مردم با او يك رنگ بوده و خداوند بزرگ پاداش نيكويى او را در هر دو جهان خواهد داد». اين نتيجه‌گيرى از كلام امام(ع) صحيح نبوده و روشن است كه هر چه قدر انسان نيكوكار و صالح باشد، باز هم تمامى مردم با او يك رنگ نخواهند بود. تاريخ نيز به عكس اين قضيه گواهى مى‌دهد، چنانكه نيكوكارترين افراد [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] با مردمى فريب كار و دورو مواجه بود و همه مردم با او يك رنگ نبودند.
 
 
 
در نهايت چنين به نظر مى‌رسد كه با توجه به عظمت متن نهج‌البلاغه كه كلام معصوم بوده و هر گونه تأليفى بايد در خور اين اثر گران‌سنگ باشد، چنين اشكالاتى هر چند اندك نيز زيبنده‌ى كلام امير بيان على(ع) نيست.
 
 
 
== منابع مقاله==
 
 
 
 
 
مقدمه و متن كتاب
 
 
 
 
 
 
 
 
 
== منبع ==
 
 
ویکی نور
 
ویکی نور

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۵

منتخب نهج البلاغه

«منتخب نهج‌البلاغه»، نوشته احمد على بابایى نویسنده و شاعر معاصر است که در آن برخى از حکمت‌هاى نهج‌البلاغه گزینش و در قالب نثر و نظم ارائه شده است.

ساختار کتاب

این کتاب به صورت موضوعى نگارش شده، بدین ترتیب که در ذیل هر عنوان ابتدا یک دو بیتى سروده شده، سپس بخشى از متن عربى حکمت و در ادامه ترجمه آن آمده است. در انتهاى هر بخش نیز نتیجه‌گیرى و توصیه‌اى به خواننده در طى چند سطر ذکر شده است. برخى از عناوینى که در این کتاب آمده است، عبارت است از: عفو از خطاى پرهیزگاران، کفر نعمت، دل و زبان، اطاعت از فرمان خدا، رفتار نیک، سخن و زبان، مرگ، قلب پرهیزگار و دوست خوب.

گزارش محتوا

نویسنده در مقدمه کتاب با اشاره به مقام والاى امام على(ع) و عظمت سخنان حضرتش در نهج‌البلاغه مى‌نویسد: «آنچه که تاکنون در کتاب‌هاى مختلف مذهبى درباره على ابن ابى‌طالب(ع) امام اول ما شیعیان خوانده‌اید، باید با بیانى استوار اعتراف نمایم که حتى نیمى از صفات پسندیده و نیک آن حضرت بیان نشده است و هنوز هم کسى پى به مقام والاى آن ابر مرد جاودانى نبرده است.... نهج‌البلاغه تنها کتابى است که راه خداشناسى و انسانیت را به عموم مى‌آموزد و پندنامه‌ایست، بس شگرف و دینى است، بس استوار در راه اسلام‌ شناسى و کتابى است، همیشگى و جاویدان و ایمانى که در آن نهفته است فناناپذیر، که مى‌توان گفت الحق نویسنده‌اى نتوانسته هم تراز این کتاب بزرگ فرمانى چنین پندآمیز به جهان بشریت صادر کند که در تمام مراحل و در همه کلمات پندى آشکارا نهفته و هیچ زیانى به کسى در هر شرایط دینى و اخلاقى و سنى نداشته باشد».

وى در ادامه مشکلات دست‌یابى به نسخ خطى نهج‌البلاغه و سبب برگردان بخش‌هاى انتخابى به صورت نثر و نظم را تشریح کرده است: «ما که در این کتاب مختصرى از نهج‌البلاغه و منتخبى از آن جاوید گفتار را جمع‌آورى کرده‌ایم، به زحمت توانستیم یک نسخه عربى آن را که بدون داشتن ترجمه و یکى از قدیمى‌ترین نسخه‌هاست و نسخه‌اى دیگر خطى صحیح هم از «ابن ابى‌الحدید» بدست آوردیم، و چون قبلا این کتاب بزرگ توسط، مرحوم جواد فاضل و فیض‌الاسلام و چند تن دیگر از مترجمان خوب و با ذوق کشور ترجمه گشته و انتشار یافته است، لذا بر آن شدیم که براى تلخیص و ترجمه نهج‌البلاغه به زبانى آشناتر، زبان ادبیات شیرین پارسى؛ یعنى شعر ترجمه نمائیم و در این ترجمه که به هر دو صورت (نظم و نثر) به چاپ رسیده است، از روى نسخه عربى آن بدون هیچ تغییرى در گفتار ترجمه نموده‌ایم».

وى در انتها ابراز امیدوارى کرده است که: «این کتاب که منتخبى از نهج‌البلاغه مى‌باشد، مورد توجه شیعیان گرامى بخصوص جوانان مسلمان واقع گشته و پندى برایشان شود».

درباره اشعار باید گفت که اگرچه به نظم درآوردن نهج‌البلاغه از دشوارى برخوردار بوده و به همین سبب شعراى اندکى در این وادى وارد شده و زحمات نویسنده شایان تقدیر است، اما اشکالات وزنى و کاربرد برخى کلمات نامأنوس، سلاست و روانى اشعار را دچار مشکل کرده است. به عنوان مثال در صفحه ۱۱ کتاب مى‌خوانیم:

گر بسته شود روزنه‌هاى امید * به زان که برى دست تمنا به بذید

با جستجو در لغت‌نامه دهخدا کلمه «بذید» یافت نشد و تنها کلمه «بذیذ» که به معناى همانند و مثل است، وجود داشت. ابتدا این امکان به ذهن رسید که اشتباه تایپى بوده است، اما با توجه به قافیه بیت قبل (پدید) این تصور منتفى گردید و یقین حاصل شد که کلمه به اشتباه به کار رفته است.

در بخش نتجه‌گیرى‌ها نیز اشکالاتى ملاحظه گردید که حاکى از عجله و شتاب‌زدگى در نگارش کتاب است. به عنوان نمونه در صفحه ۱۰ در موضوع نیکویى مى‌خوانیم: «آنان که صفات نیکو و خوى نیک داشته باشند، همه مردم با او یک رنگ بوده و خداوند بزرگ پاداش نیکویى او را در هر دو جهان خواهد داد». این نتیجه‌گیرى از کلام امام(ع) صحیح نبوده و روشن است که هر چه قدر انسان نیکوکار و صالح باشد، باز هم تمامى مردم با او یک رنگ نخواهند بود. تاریخ نیز به عکس این قضیه گواهى مى‌دهد، چنانکه نیکوکارترین افراد امیرالمؤمنین على(ع) با مردمى فریب کار و دورو مواجه بود و همه مردم با او یک رنگ نبودند.

در نهایت چنین به نظر مى‌رسد که با توجه به عظمت متن نهج‌البلاغه که کلام معصوم بوده و هر گونه تألیفى باید در خور این اثر گران‌سنگ باشد، چنین اشکالاتى هر چند اندک نیز زیبنده‌ى کلام امیر بیان على(ع) نیست.

منبع

ویکی نور