مناقب مرتضوی در مناقب شاه اولیا امیرالمؤمنین علی مرتضی(علیه‌السلام) (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « پرونده:Ketab449.jpg|بندانگشتی|مناقب مرتضوی: در مناقب شاه اولیا، امیرالمؤمنین عل...» ایجاد کرد)
 
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[پرونده:Ketab449.jpg|بندانگشتی|مناقب مرتضوی: در مناقب شاه اولیا، امیرالمؤمنین علی مرتضی علیه‌السلام]]
 
[[پرونده:Ketab449.jpg|بندانگشتی|مناقب مرتضوی: در مناقب شاه اولیا، امیرالمؤمنین علی مرتضی علیه‌السلام]]
  
 +
'''«مناقب مرتضوی در مناقب شاه اولیا امیرالمؤمنین علی مرتضی(علیه‌السلام)»''' تألیف محمدصالح الحسینی (کشفی)، در دوران [[صفویه|صفویه]] نوشته شده و به مناقب و فضائل [[امام علی علیه السلام|امیرمؤمنان على]](علیه‌السلام) مى‌پردازد، مشتمل بر ادبیات خاص آن دوران و محتوایى دینى - عرفانى است.
  
'''مناقب مرتضوی در مناقب شاه اولیا امیرالمؤمنین علی مرتضی(علیه‌السلام)''' در دوران صفويه نوشته شده و به مناقب و فضائل [[امام على(ع)|اميرمؤمنان على(ع)]] مى‌پردازد، مشتمل بر ادبيات خاص آن دوران و محتوايى دينى - عرفانى است.
+
==انگیزه نگارش==
  
==انگيزه نگارش==
+
مؤلف سبب نگارش آن را در مقدمه چنین آورده که در مجلسى که از مقام عرفانى [[امام علی علیه السلام|على]](ع) سخن به میان آمده، متعصبى از [[اهل سنت]] مخالف کرده و به بحث و جدل منجر شده است. پس از آن عده‌اى از وى خواسته‌اند کتابى درباره مقام آن حضرت تألیف کند.
  
 +
== محتوای کتاب ==
 +
مباحث کتاب بیشتر، فضائل على(ع) است و مؤلف پیوسته با تیتر «منقبت» مطالب را از یکدیگر تفکیک کرده است. دوازده باب این اثر به بیان فضائل گوناگون آن حضرت و احادیث [[پیامبر اسلام|پیامبر]] درباره او، [[زهد]] و [[سخاوت]] و [[شجاعت]] و... پرداخته و بخشى را به ازدواجش با [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا]](ع) و بخشى را به رویدادهاى دوران [[خلافت]] ایشان اختصاص داده است.
  
مؤلف سبب نگارش آن را در مقدمه چنين آورده كه در مجلسى كه از مقام عرفانى على(ع) سخن به ميان آمده، متعصبى از اهل سنت مخالف كرده و به بحث و جدل منجر شده است. پس از آن عده‌اى از وى خواسته‌اند كتابى درباره مقام آن حضرت تأليف كند.
+
با آنکه مؤلف، [[اهل سنت|سنى]] مذهب است اما گرایش شدید وى به [[اهل البیت|اهل بیت]] و نزدیکى‌اش به [[تشیع]] سبب شده است کتاب او چندان تفاوتى با آثار شیعیان نداشته باشد. سبک وى نثر آمیخته به نثر و سجع است و محتواى مطالب سمت و سویى [[عرفان|عارفانه]] دارد. از آنجا که مؤلف هندى است، به شیوه نویسندگان آن دیار، علاوه بر [[آیه|آیات]] و [[حدیث|احادیث]]، به کلام بزرگان و عارفان و امثال و حکم و اشعار استناد کرده است.
  
مباحث كتاب بيشتر، فضائل على(ع) است و مؤلف پيوسته با تيتر «منقبت» مطالب را از يكديگر تفكيك كرده است. دوازده باب اين اثر به بيان فضائل گوناگون آن حضرت و احاديث پيامبر درباره او، زهد و سخاوت و شجاعت و... پرداخته و بخشى را به ازدواجش با حضرت زهرا(ع)و بخشى را به رويدادهاى دوران خلافت اختصاص داده است.
+
==منابع کتاب==
  
==روش تألیف==
+
منابعى که مؤلف از آنها نقل کرده فراوان است و در جاى جاى کتاب از آنها نام برده و پیش از بیان هر مطلب، به مأخذ آن اشاره مى‌کند. عنوان برخى منابع وى چنین است:
 
 
 
 
با آنكه مؤلف، سنى مذهب است اما گرايش شديد وى به اهل بيت و نزديكى‌اش به تشيع سبب شده است كتاب او چندان تفاوتى با آثار شيعيان نداشته باشد. سبك وى نثر آميخته به نثر و سجع است و محتواى مطالب سمت و سويى عارفانه دارد. از آنجا كه مؤلف هندى است، به شيوه نويسندگان آن ديار، علاوه بر آيات و احاديث، به كلام بزرگان و عارفان و امثال و حكم و اشعار استناد كرده است.
 
 
 
==منابع كتاب==
 
 
 
 
 
منابعى كه مؤلف از آنها نقل كرده فراوان است و در جاى جاى كتاب از آنها نام برده و پيش از بيان هر مطلب، به مأخذ آن اشاره مى‌كند. عنوان برخى منابع وى چنين است: كتب روايى شش‌گانه اهل سنت، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، مستدرك حاكم، حلية الاولياء، شواهد النبوه، عيون (اخبار) الرضا، [[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمه]]، تفسير امام عسكرى، روضة الصفا، حبيب السير، الصواعق المحرقه، فصل الخطاب، زهرةالرياض، مستقصى، فتوحات القدس، مصابيح القلوب، روضة الشهدا. چنانكه پيداست برخى منابع اين كتاب مشهور و برخى ناشناخته است. مؤلف در اين اثر از اشعار نيز بهره برده است.
 
  
 +
کتب روایى شش‌گانه اهل سنت ([[صحاح سته (کتاب)|صحاح سته]])، [[مسند احمد بن حنبل|مسند احمد]]، [[مستدرک حاکم نیشابوری (کتاب)|مستدرک حاکم]]، [[حلیة الولیاء|حلیة الاولیاء]]، [[شواهد النبوه]]، [[عیون اخبارالرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا]]، [[کشف الغمة (کتاب)|کشف الغمه]]، [[تفسیر منسوب به امام حسن عسكرى (کتاب)|تفسیر امام عسکرى]]، روضة الصفا، حبیب السیر، [[الصواعق المحرقه]]، فصل الخطاب، زهرةالریاض، مستقصى، فتوحات القدس، مصابیح القلوب، [[روضة الشهدا (کتاب)|روضة الشهدا]]. چنانکه پیداست برخى منابع این کتاب مشهور و برخى ناشناخته است. مؤلف در این اثر از اشعار نیز بهره برده است.
  
 
== منبع ==
 
== منبع ==
 
ویکی نور
 
ویکی نور

نسخهٔ ‏۱۵ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۴۱

مناقب مرتضوی: در مناقب شاه اولیا، امیرالمؤمنین علی مرتضی علیه‌السلام

«مناقب مرتضوی در مناقب شاه اولیا امیرالمؤمنین علی مرتضی(علیه‌السلام)» تألیف محمدصالح الحسینی (کشفی)، در دوران صفویه نوشته شده و به مناقب و فضائل امیرمؤمنان على(علیه‌السلام) مى‌پردازد، مشتمل بر ادبیات خاص آن دوران و محتوایى دینى - عرفانى است.

انگیزه نگارش

مؤلف سبب نگارش آن را در مقدمه چنین آورده که در مجلسى که از مقام عرفانى على(ع) سخن به میان آمده، متعصبى از اهل سنت مخالف کرده و به بحث و جدل منجر شده است. پس از آن عده‌اى از وى خواسته‌اند کتابى درباره مقام آن حضرت تألیف کند.

محتوای کتاب

مباحث کتاب بیشتر، فضائل على(ع) است و مؤلف پیوسته با تیتر «منقبت» مطالب را از یکدیگر تفکیک کرده است. دوازده باب این اثر به بیان فضائل گوناگون آن حضرت و احادیث پیامبر درباره او، زهد و سخاوت و شجاعت و... پرداخته و بخشى را به ازدواجش با حضرت زهرا(ع) و بخشى را به رویدادهاى دوران خلافت ایشان اختصاص داده است.

با آنکه مؤلف، سنى مذهب است اما گرایش شدید وى به اهل بیت و نزدیکى‌اش به تشیع سبب شده است کتاب او چندان تفاوتى با آثار شیعیان نداشته باشد. سبک وى نثر آمیخته به نثر و سجع است و محتواى مطالب سمت و سویى عارفانه دارد. از آنجا که مؤلف هندى است، به شیوه نویسندگان آن دیار، علاوه بر آیات و احادیث، به کلام بزرگان و عارفان و امثال و حکم و اشعار استناد کرده است.

منابع کتاب

منابعى که مؤلف از آنها نقل کرده فراوان است و در جاى جاى کتاب از آنها نام برده و پیش از بیان هر مطلب، به مأخذ آن اشاره مى‌کند. عنوان برخى منابع وى چنین است:

کتب روایى شش‌گانه اهل سنت (صحاح ستهمسند احمد، مستدرک حاکم، حلیة الاولیاء، شواهد النبوه، عیون اخبار الرضا، کشف الغمه، تفسیر امام عسکرى، روضة الصفا، حبیب السیر، الصواعق المحرقه، فصل الخطاب، زهرةالریاض، مستقصى، فتوحات القدس، مصابیح القلوب، روضة الشهدا. چنانکه پیداست برخى منابع این کتاب مشهور و برخى ناشناخته است. مؤلف در این اثر از اشعار نیز بهره برده است.

منبع

ویکی نور