جامعیت مقاله متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

مسجد سهله: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (9پروژه: رتبه بندی، اولویت بندی ، سنجش کیفی)
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
{{خوب}}
 
{{شناسنامه مکان
 
{{شناسنامه مکان
 
|تصویر=[[پرونده:مسجد سهله در عراق.jpg|300px]]
 
|تصویر=[[پرونده:مسجد سهله در عراق.jpg|300px]]
سطر ۸: سطر ۹:
 
|گوگل مپ=https://www.google.com/maps/place/%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF+%D8%B3%D9%87%D9%84%D9%87%E2%80%AD/@32.0390239,44.3819825,17z/data=!3m1!4b1!4m5!3m4!1s0x155ed5de3eaa3711:0x27e456516b7c804e!8m2!3d32.0390239!4d44.3797938?hl=fa
 
|گوگل مپ=https://www.google.com/maps/place/%D9%85%D8%B3%D8%AC%D8%AF+%D8%B3%D9%87%D9%84%D9%87%E2%80%AD/@32.0390239,44.3819825,17z/data=!3m1!4b1!4m5!3m4!1s0x155ed5de3eaa3711:0x27e456516b7c804e!8m2!3d32.0390239!4d44.3797938?hl=fa
 
}}
 
}}
==وضعیت فعلی مسجد سهله==
+
'''مسجد سهله''' در شهر کوفه از مشهورترین مساجد شیعه است. در روایات شیعه این مسجد به عنوان اقامتگاه برخی انبیاء در گذشته معرفی شده و همچنین به عنوان محلی که امام زمان پس از ظهور در آن اقامت خواهد نمود. از جمله فضائل نقل شده برای این مسجد گشایش مشکلات به واسطه نماز خواندن در آن است. این مسجد در قرن اول هجری توسط قبایل عرب در کوفه ساخته شد.
 +
==نام مسجد==
 +
«سَهله» در لغت، تپّه ای است پوشیده از شن سرخ رنگ<ref>زبیدی، تاج العروس، ج 1، ص 7193.</ref> و وجه نامگذاری مسجد به سهله گویا این است که این مسجد در سرزمینی است که پوشیده از شن سرخ رنگ است.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4227/8012/105086/مسجد-سهله مسجد سهله، مجله موعود، خردادماه سال 1392 شماره 139 و 140.]</ref>
  
 +
==محل قرار گرفتن مسجد==
 
مسجد سهله در شهر [[کوفه]] و در دو کیلومتری شمال غربی [[مسجد کوفه]] واقع است.
 
مسجد سهله در شهر [[کوفه]] و در دو کیلومتری شمال غربی [[مسجد کوفه]] واقع است.
  
سطر ۲۷: سطر ۳۱:
 
فضلیلت مسجد سهله باعث شده است در طول تاریخ همواره مورد توجه [[شیعه|شیعیان]] باشد. در این مکان مقدس تشرفات فراوانی خدمات [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|امام زمان]](ع) صورت گرفته است. مثل تشرف محمد بن ابی رواد رواسى، با محمد بن جعفر دهان، در یکی از ایام [[رجب]]، به قصد دیدار حضرت صاحب الأمر علیه‌السلام به مسجد سهله مشرف شدند. به هنگام بازگشت، در مسجد [[صعصعه بن صوحان|صعصعه]]، به محضر آن قطب دایرة امکان شرف یاب شدند، دعای معروف: «اللهم یا ذا المنن السّابغة» را از آن حضرت استماع کردند.<ref>اقبال الأعمال، ص 645؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 447؛ کلمةالإمام المهدى، ص 301؛ صحیفةالمهدى، ص 50.</ref>
 
فضلیلت مسجد سهله باعث شده است در طول تاریخ همواره مورد توجه [[شیعه|شیعیان]] باشد. در این مکان مقدس تشرفات فراوانی خدمات [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|امام زمان]](ع) صورت گرفته است. مثل تشرف محمد بن ابی رواد رواسى، با محمد بن جعفر دهان، در یکی از ایام [[رجب]]، به قصد دیدار حضرت صاحب الأمر علیه‌السلام به مسجد سهله مشرف شدند. به هنگام بازگشت، در مسجد [[صعصعه بن صوحان|صعصعه]]، به محضر آن قطب دایرة امکان شرف یاب شدند، دعای معروف: «اللهم یا ذا المنن السّابغة» را از آن حضرت استماع کردند.<ref>اقبال الأعمال، ص 645؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 447؛ کلمةالإمام المهدى، ص 301؛ صحیفةالمهدى، ص 50.</ref>
  
سید مهدی عبا باف نجفی<ref>العبقری الحسان، ج 1، ص 103.</ref>، حاج سید احمد اصفهانی (مشهور به خوشنویس).<ref>همان، ج 1، ص 113.</ref>، حاج علی نجفی<ref>العقبری الحسان، ص 107.</ref>، آیت ‌الله حاج میرزا مهدی اصفهانی (متوفی 1365 ق)<ref>أبواب الهدى، مقدمه، ص 46.</ref>، حاج شیخ محمود کُمْلَه‌ای<ref>سیمای آفتاب، ص 327؛ ره توشه مهدی یاوران، ص 160.</ref> از دیگر کسانی هستند که ماجرای ملاقاتشان با امام زمان(عج) در کتب مختلف نقل شده است.  
+
سید مهدی عبا باف نجفی<ref>العبقری الحسان، ج 1، ص 103.</ref>، حاج سید احمد اصفهانی (مشهور به خوشنویس).<ref>همان، ج 1، ص 113.</ref>، حاج علی نجفی<ref>العقبری الحسان، ص 107.</ref>، آیت ‌الله حاج میرزا مهدی اصفهانی (متوفی 1365 ق)<ref>أبواب الهدى، مقدمه، ص 46.</ref>، حاج شیخ محمود کُمْلَه‌ای<ref>سیمای آفتاب، ص 327؛ ره توشه مهدی یاوران، ص 160.</ref> از دیگر کسانی هستند که ماجرای ملاقاتشان با امام زمان(عج) در کتب مختلف نقل شده است.
  
  
سطر ۴۳: سطر ۴۷:
  
 
[[رده:مساجد تاریخی]]
 
[[رده:مساجد تاریخی]]
 +
[[رده: مقاله های مهم]]
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= متوسط
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}

نسخهٔ ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۴۲

مسجد سهله در عراق.jpg

کشور

عراق

شهر

کوفه

  • طول:"47.2'22°44 شرقی
  • عرض:"21.4'02°32 شمالی
مسجد سهله در نقشه عراق.PNG
مشاهده در نقشه

مسجد سهله در شهر کوفه از مشهورترین مساجد شیعه است. در روایات شیعه این مسجد به عنوان اقامتگاه برخی انبیاء در گذشته معرفی شده و همچنین به عنوان محلی که امام زمان پس از ظهور در آن اقامت خواهد نمود. از جمله فضائل نقل شده برای این مسجد گشایش مشکلات به واسطه نماز خواندن در آن است. این مسجد در قرن اول هجری توسط قبایل عرب در کوفه ساخته شد.

نام مسجد

«سَهله» در لغت، تپّه ای است پوشیده از شن سرخ رنگ[۱] و وجه نامگذاری مسجد به سهله گویا این است که این مسجد در سرزمینی است که پوشیده از شن سرخ رنگ است.[۲]

محل قرار گرفتن مسجد

مسجد سهله در شهر کوفه و در دو کیلومتری شمال غربی مسجد کوفه واقع است.

فضیلت مسجد سهله

امام صادق علیه‌السلام خطاب به ابوبصیر فرمود: «... مسجد سهله، اقامتگاه حضرت ادریس علیه‌السلام و حضرت ابراهیم خلیل الرحمان علیه‌السلام بود. خداوند، پیامبری را مبعوث نکرده، جز این که در مسجد سهله نماز گزارده است. مسجد سهله، پایگاه حضرت خضر علیه‌السلام است. کسی که در مسجد سهله اقامت کند، همانند کسی است که در خیمه رسول اکرم صلی الله علیه و آله اقامت کند. مرد و زن باایمانی یافت نمی‌شود، جز این که دلش به سوی مسجد سهله پر می‌زند. در مسجد سهله، تخته سنگی است که تمثال همه پیامبران بر آن نقش بسته است. احدی در مسجد سهله نماز نمی‌گزارد که با نیت راستین خدا را بخواند، جز این که خداوند او را با حاجت برآورده شده از آنجا برمی‌گرداند. احدی نیست که در مسجد سهله به خدا پناهنده شود، جز این که خداوند او را از آنچه بیم دارد پناه دهد».[۳]

ابوبصیر عرض کرد: فضیلت بسیار بزرگی است! امام صادق علیه‌السلام فرمود: «آیا برایت بیفزایم؟» عرض کرد: بلى. فرمود: «مسجد سهله، از آن بُقعه‌هایی است که خداوند دوست دارد او را در آنجا بخوانند. شب و روزی نیست که فرشتگان به زیارت مسجد سهله نشتابند و در آنجا به عبادت حق تعالی نپردازند. اگر من در آن سامان سکونت داشتم، هیچ نمازی را جز در مسجد سهله نمی‌خواندم. ای ابامحمد! اگر مسجد سهله هیچ فضیلتی جز فرودآمدن فرشته‌ها و اقامت پیامبران را نداشت، همین فضیلت بس بود، در حالی که این همه فضیلت دارد. آنچه از فضایل مسجد سهله برای تو بازگو نکردم، بیش از فضایلی است که برایت گفتم». ابوبصیر عرض کرد: آیا مسجد سهله، اقامتگاه دائمی حضرت قائم علیه‌السلام خواهد بود؟ فرمود: «آری».[۴]

امام صادق علیه‌السلام در روایتی دیگر فرمود: «هنگامی که وارد کوفه شدى، به مسجد سهله برو و در آنجا نماز بگزار، آن گاه حاجت‌های مادی و معنوی خود را از خداوند بطلب که مسجد سهله خانه ادریس نبی بود. حضرت ادریس در آنجا لباس می‌دوخت و نماز می‌خواند. هر کس در مسجد سهله خدا را بخواند، برای هر حاجتی که مورد علاقه‌اش باشد، خداوند حاجت‌اش را برمی‌آورد، و در روز قیامت، او را تا رتبه حضرت ادریس بالا می‌برد، و او را از ناملایمات دنیا و نیرنگ‌های دشمنان پناه می‌دهد».[۵]

مسجد سهله در دوران ظهور امام زمان (عج)

محل تقسیم غنایم مسلمانان پس از ظهور، مسجد سهله است.[۶] و امام پس از ظهور به اصلاح حدود این مسجد خواهند پرداخت.[۷] بنا بر برخی روایات، مسجد سهله پس از ظهور اقامتگاه شخصی امام زمان قرار می گیرد.[۸]


ملاقات با امام زمان در مسجد سهله

فضلیلت مسجد سهله باعث شده است در طول تاریخ همواره مورد توجه شیعیان باشد. در این مکان مقدس تشرفات فراوانی خدمات امام زمان(ع) صورت گرفته است. مثل تشرف محمد بن ابی رواد رواسى، با محمد بن جعفر دهان، در یکی از ایام رجب، به قصد دیدار حضرت صاحب الأمر علیه‌السلام به مسجد سهله مشرف شدند. به هنگام بازگشت، در مسجد صعصعه، به محضر آن قطب دایرة امکان شرف یاب شدند، دعای معروف: «اللهم یا ذا المنن السّابغة» را از آن حضرت استماع کردند.[۹]

سید مهدی عبا باف نجفی[۱۰]، حاج سید احمد اصفهانی (مشهور به خوشنویس).[۱۱]، حاج علی نجفی[۱۲]، آیت ‌الله حاج میرزا مهدی اصفهانی (متوفی 1365 ق)[۱۳]، حاج شیخ محمود کُمْلَه‌ای[۱۴] از دیگر کسانی هستند که ماجرای ملاقاتشان با امام زمان(عج) در کتب مختلف نقل شده است.


پانویس

  1. زبیدی، تاج العروس، ج 1، ص 7193.
  2. مسجد سهله، مجله موعود، خردادماه سال 1392 شماره 139 و 140.
  3. المزارالکبیر، ص 134؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 436؛ مستدرک الوسائل، ج 3، ص 417؛ نیز ر.ک: قصص الأنبیاء، راوندى، ص 80.
  4. بحارالأنوار، ج 53، ص 11.
  5. قصص الأنبیاء، قطب راوندى، ص 80؛ قصص الأنبیاء، جزائرى، ص 65؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 434؛ مستدرک ‌الوسائل، ج 3، ص 413.
  6. قصص الأنبیاء، قطب راوندى، ص 80؛ قصص الأنبیاء، جزائرى، ص 65؛ بحارالأنوار، ج100، ص 434؛ مستدرک الوسائل، ج 3، ص 413.
  7. غیبت شیخ طوسى، ص 475؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 333.
  8. ر.ک: کافى، ج 3، ص 495؛ تهذیب الأحکام، ج 3، ص 252؛ إثبات الهداة، ج 3، ص 453؛ وسائل الشیعة، ج 5، ص 267؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 439؛ مرآت العقول، ج 15، ص 491؛ حلیةالأبرار، ج 5، ص 339؛ گزیدة کفایةالمهتدى، ص 279؛ ارشاد مفید، ج 2، ص 380؛ غیبت شیخ طوسى، ص 471؛ کشف الغمّة، ج 3، ص 253؛ المستجاد، ص 264؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 331؛ مزار شیخ مفید، ص 25؛ المزارالکبیر، ص 134؛ نیز ر.ک: الصراط المستقیم، ج 2، ص 251.
  9. اقبال الأعمال، ص 645؛ بحارالأنوار، ج 100، ص 447؛ کلمةالإمام المهدى، ص 301؛ صحیفةالمهدى، ص 50.
  10. العبقری الحسان، ج 1، ص 103.
  11. همان، ج 1، ص 113.
  12. العقبری الحسان، ص 107.
  13. أبواب الهدى، مقدمه، ص 46.
  14. سیمای آفتاب، ص 327؛ ره توشه مهدی یاوران، ص 160.

منبع

ابوذر صحرانورد، موعود، آبان 1387، شماره 93.