عکرمة بن ابی جهل

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


عكرمة بن ابی جهل از قريش، تيره بنى مخزوم و از دشمنان سرسخت پيامبر بود.[۱] وى از جمله افرادى بود كه پيامبر صلى الله عليه و آله پس از فتح مكه به قتل آنان فرمان داد، امّا وى به يمن فرار كرد.[۲]

برخى مفسّران، آيه 36 سوره انفال(8) را درباره وى و ديگر سردمداران كفر دانسته اند كه پس از غزوه بدر و هلاكت سران شرك از جمله ابوجهل، با جمع آورى مال و انفاق آن قصد توطئه و جنگى ديگر را عليه پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنان تدارك مى ديدند.[۳]

نيز شأن نزول آيات 1 و 48 سوره احزاب(33) را وى و تنى چند از مشركان مكه دانسته اند كه خداوند، پيامبر صلى الله عليه و آله را از اطاعت و پيروى آنان نهى نمود.[۴]

پانویس

  1. السّيرة النّبويّه، ابن هشام، ج3، ص60 و 224.
  2. السّيرة النّبويّه، ابن هشام، ج4، ص410؛ اسدالغابه، ج4، ص67.
  3. جامع البيان، ج6، جزء7، ص323؛ الدرالمنثور، ج4، ص63.
  4. مجمع البيان، ج7-8، ص525-526؛ الجامع لاحكام القرآن، قرطبى، ج14، ص130.

منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد 20، صفحه 488.