عمرو بن مطاع الجعفی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| + | '''عمرو بن مطاع''' مردى شجاع و نامدار بود. اصالت [[یمن|یمنى]] داشت و احتمالًا در [[کوفه]] مى زیسته است. نقل کرده اند که در [[روز عاشورا]] از [[امام حسین]] علیه السلام اجازه میدان رفتن گرفت و در ضمن مبارزه به تجلیل از آن حضرت پرداخت. | ||
| − | + | خوارزمى در [[مقتل الحسين عليه‌السلام (خوارزمی) (کتاب)|مقتل]] خود، [[رجزهای یاران ابا عبدالله علیه السلام|رجز]] او را این گونه نقل کرده است: | |
| + | {{بیت|انَا ابْنُ جُعْفى و ابى مَطاعٌ|وَ فى یمینى مُرْهِفٌ قَطَّاعٌ}} | ||
| + | {{بیت|وَاسْمَرٌ سِنانُهُ لَماعٌ|یرى لَهُ مِنْ ضَوْئِهِ شُعاعٌ}} | ||
| + | {{بیت|قَدْ طابَ لى فى یوْمى الْقَراعُ|دُونَ حُسَینٍ وَلَهُ الدِّفاعٌ}} | ||
| − | + | من پسر جعفى هستم و پدرم مطاع است و در دستم شمشیرى برنده مى باشد و نیزه اى که پیکان آن مى درخشد و پرتوافشانى آن دیده مى شود. امروز جنگیدن در راه حسین علیه السلام براى من گوارا است و از او باید دفاع کرد. | |
| − | + | برخى علاوه بر رجز فوق، ابیات زیر را نیز در ادامه رجز او آورده اند: | |
| − | {{بیت| | + | {{بیت|یرْجى بِذاک الْفَوْزُ وَالدِّفاعُ|عَنْ حَرِّ نارٍ حینَ لَا امْتِناعُ}} |
| − | {{بیت| | + | {{بیت|صَلّى عَلَیهِ المَلِک المَطاعُ| }} |
| − | + | امیدوارم با این کار رستگار شوم و گرمى آتش را در روزى که بازدارنده اى نیست، از خود دور کنم؛ درود خداى اطاعت شده بر او (حسین علیه السلام) باد. | |
| − | + | عمرو پیوسته [[جهاد]] کرد تا به فیض [[شهادت در راه خدا|شهادت]] نایل آمد. | |
| − | + | ==منابع== | |
| − | |||
| − | + | *پژوهشکده تحقیقات اسلامی، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]. | |
| − | |||
| − | |||
| − | * پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا. | ||
[[رده:شهدای کربلا]] | [[رده:شهدای کربلا]] | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۷:۴۶
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
عمرو بن مطاع مردى شجاع و نامدار بود. اصالت یمنى داشت و احتمالًا در کوفه مى زیسته است. نقل کرده اند که در روز عاشورا از امام حسین علیه السلام اجازه میدان رفتن گرفت و در ضمن مبارزه به تجلیل از آن حضرت پرداخت.
خوارزمى در مقتل خود، رجز او را این گونه نقل کرده است:
انَا ابْنُ جُعْفى و ابى مَطاعٌ وَ فى یمینى مُرْهِفٌ قَطَّاعٌ
وَاسْمَرٌ سِنانُهُ لَماعٌ یرى لَهُ مِنْ ضَوْئِهِ شُعاعٌ
قَدْ طابَ لى فى یوْمى الْقَراعُ دُونَ حُسَینٍ وَلَهُ الدِّفاعٌ
من پسر جعفى هستم و پدرم مطاع است و در دستم شمشیرى برنده مى باشد و نیزه اى که پیکان آن مى درخشد و پرتوافشانى آن دیده مى شود. امروز جنگیدن در راه حسین علیه السلام براى من گوارا است و از او باید دفاع کرد.
برخى علاوه بر رجز فوق، ابیات زیر را نیز در ادامه رجز او آورده اند:
یرْجى بِذاک الْفَوْزُ وَالدِّفاعُ عَنْ حَرِّ نارٍ حینَ لَا امْتِناعُ
صَلّى عَلَیهِ المَلِک المَطاعُ
امیدوارم با این کار رستگار شوم و گرمى آتش را در روزى که بازدارنده اى نیست، از خود دور کنم؛ درود خداى اطاعت شده بر او (حسین علیه السلام) باد.
عمرو پیوسته جهاد کرد تا به فیض شهادت نایل آمد.
منابع
- پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
