عبد الله بن مسلم بن عقیل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش فنی)
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
عبد اللّه ، فرزند [[مسلم بن عقیل]] و مادرش رُقَيّه دختر امام على عليه السلام بود. سنّ او هنگام شهادت ، ۲۶ سال گزارش شده است. برخى وى را نخستين شهيدِ خاندان پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) دانسته اند و بر پايه گزارش شمارى از منابع، وى پس از على اكبر عليه السلام به شهادت رسيده است.
+
عبداللّه، فرزند [[مسلم بن عقیل]] و مادرش رُقَیه دختر [[امام علی علیه السلام|امام على]] علیه السلام بود. سنّ او هنگام [[شهادت در راه خدا|شهادت]]، ۲۶ سال گزارش شده است. برخى وى را نخستین شهیدِ خاندان [[پیامبر اسلام|پیامبر]] (صلى الله علیه و آله و سلم) دانسته اند و بر پایه گزارش شمارى از منابع، وى پس از [[حضرت علی اکبر علیه السلام|على اکبر]] علیه السلام به شهادت رسیده است.
  
== مادر عبدالله بن مسلم بن عقیل ==
+
==مادر عبدالله بن مسلم ==
در نسب قريش، نام مادر وى، رُقيّه كبرى دختر امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. مادرش امّ حبيب ، صهباى تغلبى نام داشت. او همسر مسلم بن عقيل بود و از وى سه فرزند داشت كه از ميان آنان، عبد اللّه در كربلا شهيد شد  
+
در نسب [[قریش|قریش]]، نام مادر وى، رُقیه کبرى دختر [[امام علی علیه السلام|امیرالمؤمنین]] (علیه السلام) است. مادرش امّ حبیب، صهباى تغلبى نام داشت. او همسر [[مسلم بن عقیل|مسلم بن عقیل]] بود و از وى سه فرزند داشت که از میان آنان، عبداللّه در [[کربلا|کربلا]] شهید شد. در تاریخ خلیفة بن خیاط، رُقَیه، دختر محمّد بن سعید بن عقیل آمده است.
  
در تاريخ خليفة بن خيّاط، رُقَيّه، دختر محمّد بن سعيد بن عقيل آمده است .
+
==اولین کشته اهل بیت در کربلا==
 +
در [[مقتل الحسين عليه‌السلام (خوارزمی) (کتاب)|مقتل الحسین]] خوارزمى آمده است: هنگامى که یاران [[امام حسین|حسین]] علیه السلام، کشته شدند و جز خاندانش، یعنى فرزندان [[امام علی|على]] (علیه السلام)، [[جعفر طیار|جعفر]]، [[عقیل بن ابیطالب|عقیل]] و [[امام حسن|حسن]] (علیه السلام)، و نیز فرزندان خود [[امام حسین علیه السلام|حسین]] (علیه السلام) کسى نمانْد، گِرد هم آمدند و با یکدیگر، خداحافظى کردند و عزم جنگ نمودند. نخستین کس از خاندان حسین علیه السلام که [براى نبرد] بیرون آمد.
  
== عبد الله اولین کشته اهل بیت در کربلا ==
+
البته بنا به نظر مشهور که نخستین شهید [[اهل البیت|اهل بیت]] را [[ علی اکبر ]] (علیه السلام) مى دانند باید این گونه گفت که احتمالاً اوّلین شهید بعد از على اکبر، عبداللّه بن مسلم بوده است.
در مقتل الحسين عليه السلام خوارزمى آمده است: هنگامى كه ياران [[امام حسین|حسين]] عليه السلام، كشته شدند و جز خاندانش، يعنى فرزندان [[امام علی|على]] عليه السلام، [[جعفر طیار|جعفر]]، [[عقيل]]و [[امام حسن|حسن]] عليه السلام، و نيز فرزندان خود حسين عليه السلام كسى نمانْد، گِرد هم آمدند و با يكديگر، خداحافظى كردند و عزم جنگ نمودند. نخستين كس از خاندان حسين عليه السلام كه [ براى نبرد ] بيرون آمد.
 
  
البته بنا به نظر مشهور ـ كه نخستين شهيد اهل بيت را [[ علی اکبر ]] علیهخ السلام مى دانند بايد اين گونه گفت كه احتمالاً اوّلين شهيد بعد از على اكبر، عبد اللّه بن مسلم بوده است.
+
==رجز عبدالله بن مسلم ==
 +
در [[مقتل]] خوارزرمی آمده است: عبداللّه بن مسلم بن عقیل که به میدان آمد، چنین [[رجزهای یاران ابا عبدالله علیه السلام|رجز]] مى خواند:
  
== رجز عبدالله بن مسلم بن عقیل ==
+
الیومَ ألقى مُسلِماً وَ هوَ أبی * وَ فِتیةً بادوا عَلى دینِ النَّبِی
در مقتل خوارزرمی آمده است: عبد اللّه بن مسلم بن عقيل  كه به ميدان آمد، چنين مى خواند: اليَومَ ألقى مُسلِماً وَهوَ أبي وَ فِتيَةً بادوا عَلى دينِ النَّبِيّ لَيسَ كَقَومٍ عُرِفوا بِالكَذِبِلكِن خِيارٌ وكِرامُ النَّسَبِ
 
  
امروز مسلم را مى بينم كه پدرم استو جوان مردانى را كه بر دين پيامبر صلى الله عليه و آله در گذشتند. آنان مانند كسانى نيستند كه به دروغ ، شناخته شده اند بلكه برگزيده و داراى نَسَبى بزرگوارند.
+
لَیسَ کقَومٍ عُرِفوا بِالکذِبِ * لکن خِیارٌ و کرامُ النَّسَبِ
  
لأمالى صدوق  به نقل از عبد اللّه بن منصور ، از امام جعفر صادق ، از پدرش امام باقر ، از جدّش امام زين العابدين عليهم السلام ـ: پس از هِلال بن حَجّاج ، عبد اللّه بن مُسلم بن عقيل بن ابى طالب ، به ميدان آمد ، در حالى كه چنين مى خواند : أقسَمتُ لا اُقتَلُ إلّا حُرّاوقَد وَجَدتُ المَوتَ شَيئاً مُرّا أكرَهُ أن اُدعى جَباناً فَرّاإنَّ الجَبانَ مَن عَصى وفَرّا
+
امروز مسلم را مى بینم که پدرم است و جوانمردانى را که بر دین [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله در گذشتند. آنان مانند کسانى نیستند که به دروغ، شناخته شده اند بلکه برگزیده و داراى نَسَبى بزرگوارند.
  
سوگند خورده ام كه جز به آزادگى، كشته نشومگر چه مرگ را تلخ يافته ام. ناپسند مى دارم كه ترسو و گريزان ، خوانده شومترسو ، كسى است كه سر پيچيد و گريخت.
+
[[الأمالی شیخ صدوق (کتاب)|امالى صدوق]] به نقل از عبداللّه بن منصور، از [[امام صادق علیه السلام|امام جعفر صادق]]، از پدرش [[امام باقر علیه السلام|امام باقر]]، از جدّش [[امام سجاد علیه السلام|امام زین العابدین]] علیهم السلام می گوید: پس از هِلال بن حَجّاج، عبداللّه بن مُسلم بن عقیل بن ابى طالب، به میدان آمد، در حالى که چنین مى خواند:
  
== مقتل عبدالله بن مسلم بن عقیل ==
+
أقسَمتُ لا اُقتَلُ إلّا حُرّا * و قَد وَجَدتُ المَوتَ شَیئاً مُرّا
در الإرشاد آمده است:آن گاه ، مردى از ياران عمر بن سعد ، به نام عمرو بن صَبيح ، تيرى به سوى عبد اللّه بن مسلم بن عقيل ـ كه خدايش بيامرزد ـ ، انداخت  عبد اللّه ، دست بر پيشانى اش نهاد تا آن را از تير ، حفظ كند كه تير آمد و كف دستش را به پيشانى اش دوخت و ديگر نتوانست آن را حركت دهد . سپس مردى ديگر ، نيزه اى به او زد كه قلبش را شكافت و او را كُشت .
 
  
در تاريخ الطبرى آمده است ـ به نقل از حُمَيد بن مُسلم اَزْدى ـ: عمرو بن صَبيح صُدايى، تيرى به سوى عبد اللّه بن مسلم بن عقيل انداخت . او كفِ دستش را [ براى محفاظت ] بر پيشانى اش نهاد  امّا تير، دستش را به پيشانى اش دوخت و نتوانست آن را حركت دهد. سپس تيرى ديگر آمد و قلبش را شكافت.
+
أکرَهُ أن اُدعى جَباناً فَرّا * إنَّ الجَبانَ مَن عَصى و فَرّا
  
== سلام بر عبدلله بن مسلم بن عقیل در زیارت ناحیه ==
+
سوگند خورده ام که جز به آزادگى، کشته نشوم گر چه مرگ را تلخ یافته ام. ناپسند مى دارم که ترسو و گریزان خوانده شوم، ترسو کسى است که سر پیچید و گریخت.
السَّلامُ عَلَى القَتيلِ ابنِ القَتيلِ، عَبدِ اللّهِ بنِ مُسلِمِ بنِ عَقيلٍ، ولَعَنَ اللّهُ قاتِلَهُ عامِرَ بنَ صَعصَعَةَ. (وقيلَ : أسَدَ بنَ مالِكٍ ).  
 
  
سلام بر كُشته شده، پسر كُشته شده، عبد اللّه بن مسلم بن عقيل! لعنت خدا بر قاتل او عامِر بن صَعصَعه (و گفته شده: اسد بن مالك)!
+
==مقتل عبدالله بن مسلم==
 +
در «[[الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد (کتاب)|الإرشاد]]» [[شیخ مفید]] آمده است: آن گاه، مردى از یاران [[عمر بن سعد]]، به نام عمرو بن صَبیح، تیرى به سوى عبداللّه بن مسلم بن عقیل ـکه خدایش بیامرزدـ، انداخت. عبداللّه، دست بر پیشانى اش نهاد تا آن را از تیر حفظ کند که تیر آمد و کف دستش را به پیشانى اش دوخت و دیگر نتوانست آن را حرکت دهد. سپس مردى دیگر، نیزه اى به او زد که قلبش را شکافت و او را کشت.
  
==پانویس==
+
در [[تاریخ طبری (کتاب)|تاریخ الطبرى]] به نقل از حُمَید بن مُسلم اَزْدى آمده است: عمرو بن صَبیح صُدایى، تیرى به سوى عبداللّه بن مسلم بن عقیل انداخت. او کفِ دستش را [براى محفاظت] بر پیشانى اش نهاد امّا تیر، دستش را به پیشانى اش دوخت و نتوانست آن را حرکت دهد. سپس تیرى دیگر آمد و قلبش را شکافت.
<references/>
+
 
 +
==سلام بر عبدالله در زیارت ناحیه==
 +
در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر عبدالله بن مسلم چنین سلام داده شده است:
 +
 
 +
السَّلامُ عَلَى القَتیلِ ابنِ القَتیلِ، عَبدِ اللّهِ بنِ مُسلِمِ بنِ عَقیلٍ، ولَعَنَ اللّهُ قاتِلَهُ عامِرَ بنَ صَعصَعَةَ. (وقیلَ: أسَدَ بنَ مالِک).
 +
 
 +
سلام بر کشته شده، پسر کشته شده، عبداللّه بن مسلم بن عقیل! لعنت خدا بر قاتل او عامِر بن صَعصَعه (و گفته شده: اسد بن مالک)!
  
 
==منابع==
 
==منابع==
*ارشاد / ترجمه، شيخ مفيد / مترجم محمدباقر ساعدى خراسانى، انتشارات اسلامية، تهران،1380 ش
+
 
*دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ،محمد محمدی ری شهری (طباطبایی نژاد، سید محمود؛ سید طبائی، سید روح الله )،مترجم : مسعودی، عبدالهادی،جلد 7 ، انتشارات دارالحدیث ، قم ، 1388
+
*ارشاد، شیخ مفید، مترجم محمدباقر ساعدى خراسانى، انتشارات اسلامیة، تهران، ۱۳۸۰ ش.
 +
*[[دانشنامه امام حسین علیه السلام (کتاب)|دانشنامه امام حسین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ]]، محمد محمدی ری شهری (طباطبایی نژاد، سید محمود؛ سید طبائی، سید روح الله)، مترجم: مسعودی، عبدالهادی، جلد ۷، انتشارات دارالحدیث، قم، ۱۳۸۸.
 +
 
 
[[رده:شهدای کربلا]]
 
[[رده:شهدای کربلا]]
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۲۹

عبداللّه، فرزند مسلم بن عقیل و مادرش رُقَیه دختر امام على علیه السلام بود. سنّ او هنگام شهادت، ۲۶ سال گزارش شده است. برخى وى را نخستین شهیدِ خاندان پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) دانسته اند و بر پایه گزارش شمارى از منابع، وى پس از على اکبر علیه السلام به شهادت رسیده است.

مادر عبدالله بن مسلم

در نسب قریش، نام مادر وى، رُقیه کبرى دختر امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. مادرش امّ حبیب، صهباى تغلبى نام داشت. او همسر مسلم بن عقیل بود و از وى سه فرزند داشت که از میان آنان، عبداللّه در کربلا شهید شد. در تاریخ خلیفة بن خیاط، رُقَیه، دختر محمّد بن سعید بن عقیل آمده است.

اولین کشته اهل بیت در کربلا

در مقتل الحسین خوارزمى آمده است: هنگامى که یاران حسین علیه السلام، کشته شدند و جز خاندانش، یعنى فرزندان على (علیه السلام)، جعفر، عقیل و حسن (علیه السلام)، و نیز فرزندان خود حسین (علیه السلام) کسى نمانْد، گِرد هم آمدند و با یکدیگر، خداحافظى کردند و عزم جنگ نمودند. نخستین کس از خاندان حسین علیه السلام که [براى نبرد] بیرون آمد.

البته بنا به نظر مشهور که نخستین شهید اهل بیت را علی اکبر (علیه السلام) مى دانند باید این گونه گفت که احتمالاً اوّلین شهید بعد از على اکبر، عبداللّه بن مسلم بوده است.

رجز عبدالله بن مسلم

در مقتل خوارزرمی آمده است: عبداللّه بن مسلم بن عقیل که به میدان آمد، چنین رجز مى خواند:

الیومَ ألقى مُسلِماً وَ هوَ أبی * وَ فِتیةً بادوا عَلى دینِ النَّبِی

لَیسَ کقَومٍ عُرِفوا بِالکذِبِ * لکن خِیارٌ و کرامُ النَّسَبِ

امروز مسلم را مى بینم که پدرم است و جوانمردانى را که بر دین پیامبر صلى الله علیه و آله در گذشتند. آنان مانند کسانى نیستند که به دروغ، شناخته شده اند بلکه برگزیده و داراى نَسَبى بزرگوارند.

امالى صدوق به نقل از عبداللّه بن منصور، از امام جعفر صادق، از پدرش امام باقر، از جدّش امام زین العابدین علیهم السلام می گوید: پس از هِلال بن حَجّاج، عبداللّه بن مُسلم بن عقیل بن ابى طالب، به میدان آمد، در حالى که چنین مى خواند:

أقسَمتُ لا اُقتَلُ إلّا حُرّا * و قَد وَجَدتُ المَوتَ شَیئاً مُرّا

أکرَهُ أن اُدعى جَباناً فَرّا * إنَّ الجَبانَ مَن عَصى و فَرّا

سوگند خورده ام که جز به آزادگى، کشته نشوم گر چه مرگ را تلخ یافته ام. ناپسند مى دارم که ترسو و گریزان خوانده شوم، ترسو کسى است که سر پیچید و گریخت.

مقتل عبدالله بن مسلم

در «الإرشاد» شیخ مفید آمده است: آن گاه، مردى از یاران عمر بن سعد، به نام عمرو بن صَبیح، تیرى به سوى عبداللّه بن مسلم بن عقیل ـکه خدایش بیامرزدـ، انداخت. عبداللّه، دست بر پیشانى اش نهاد تا آن را از تیر حفظ کند که تیر آمد و کف دستش را به پیشانى اش دوخت و دیگر نتوانست آن را حرکت دهد. سپس مردى دیگر، نیزه اى به او زد که قلبش را شکافت و او را کشت.

در تاریخ الطبرى به نقل از حُمَید بن مُسلم اَزْدى آمده است: عمرو بن صَبیح صُدایى، تیرى به سوى عبداللّه بن مسلم بن عقیل انداخت. او کفِ دستش را [براى محفاظت] بر پیشانى اش نهاد امّا تیر، دستش را به پیشانى اش دوخت و نتوانست آن را حرکت دهد. سپس تیرى دیگر آمد و قلبش را شکافت.

سلام بر عبدالله در زیارت ناحیه

در زیارت ناحیه مقدسه بر عبدالله بن مسلم چنین سلام داده شده است:

السَّلامُ عَلَى القَتیلِ ابنِ القَتیلِ، عَبدِ اللّهِ بنِ مُسلِمِ بنِ عَقیلٍ، ولَعَنَ اللّهُ قاتِلَهُ عامِرَ بنَ صَعصَعَةَ. (وقیلَ: أسَدَ بنَ مالِک).

سلام بر کشته شده، پسر کشته شده، عبداللّه بن مسلم بن عقیل! لعنت خدا بر قاتل او عامِر بن صَعصَعه (و گفته شده: اسد بن مالک)!

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها