عبد الله بن عمیر بن جناب الکلبی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| + | «عبدالله بن عمیر» جزء اولین شهداست که از جبهه [[امام حسین]] علیه السلام در [[روز عاشورا]] به میدان نبرد رفت. | ||
| − | + | وى که [[کنیه|کنیه‌اش]] ابو وهب بود، جوانى دلاور و حماسى از شیعیان [[کوفه]] بشمار می رفت. عبدالله به کوفه آمده، در نزدیکى بئرالعبد خانه اى گرفت و با همسرش به آن جا منتقل شد. وقتى دید [[عمر بن سعد|عمر سعد]]، نیرو آماده و سازماندهى مى کند تا از [[نخیله|نخیله]] به جنگ [[امام حسین علیه السلام|حسین بن على]] علیه السلام در [[کربلا]] بروند، پیش خود گفت: به خدا قسم شیفته [[جهاد]] با مشرکان بودم. امیدوارم جنگ با اینان که به نبرد فرزند [[پیامبر اسلام|پیامبر]] مى روند، نزد خداوند کم‌ثواب تر از جهاد با مشرکان نباشد. | |
| − | + | پس پیش همسرش رفت و نیت خود را با او در میان گذاشت، شبانه هر دو از کوفه بیرون رفتند و شب هشتم [[ماه محرم|محرم]] به یاوران حسین علیه السلام در کربلا پیوستند.<ref> [[تنقيح المقال]]، مامقانی، ج۲، ص۲۰۱؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۲۴.</ref> عبدالله، دومین شهید از اصحاب [[امام حسین]] علیه السلام بود.<ref> انصار الحسین، ص۸۴؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج۸، ص۶۶.</ref> نامش در [[زیارت ناحیه مقدسه]] هم آمده است. | |
| − | + | همسر او نیز از [[شهدای کربلا|شهداى کربلا]] بود. پس از شهادت عبدالله، زنش خود را به بالین او رساند و خاک از چهره او مى زدود که به دستور [[شمر بن ذی الجوشن|شمر]]، یکى از غلامانش (به نام رستم) با گرزى بر سر او زد و کنار شوهرش به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسید. | |
| − | |||
| − | پس از شهادت عبدالله، زنش خود را به | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * جواد محدثی، فرهنگ عاشورا. | + | |
| + | *جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]. | ||
[[رده:شهدای کربلا]] | [[رده:شهدای کربلا]] | ||
{{الگو:واقعه عاشورا}} | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۴۵
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
«عبدالله بن عمیر» جزء اولین شهداست که از جبهه امام حسین علیه السلام در روز عاشورا به میدان نبرد رفت.
وى که کنیه‌اش ابو وهب بود، جوانى دلاور و حماسى از شیعیان کوفه بشمار می رفت. عبدالله به کوفه آمده، در نزدیکى بئرالعبد خانه اى گرفت و با همسرش به آن جا منتقل شد. وقتى دید عمر سعد، نیرو آماده و سازماندهى مى کند تا از نخیله به جنگ حسین بن على علیه السلام در کربلا بروند، پیش خود گفت: به خدا قسم شیفته جهاد با مشرکان بودم. امیدوارم جنگ با اینان که به نبرد فرزند پیامبر مى روند، نزد خداوند کم‌ثواب تر از جهاد با مشرکان نباشد.
پس پیش همسرش رفت و نیت خود را با او در میان گذاشت، شبانه هر دو از کوفه بیرون رفتند و شب هشتم محرم به یاوران حسین علیه السلام در کربلا پیوستند.[۱] عبدالله، دومین شهید از اصحاب امام حسین علیه السلام بود.[۲] نامش در زیارت ناحیه مقدسه هم آمده است.
همسر او نیز از شهداى کربلا بود. پس از شهادت عبدالله، زنش خود را به بالین او رساند و خاک از چهره او مى زدود که به دستور شمر، یکى از غلامانش (به نام رستم) با گرزى بر سر او زد و کنار شوهرش به شهادت رسید.
پانویس
- ↑ تنقيح المقال، مامقانی، ج۲، ص۲۰۱؛ عبرات المصطفین، ج۲، ص۲۴.
- ↑ انصار الحسین، ص۸۴؛ موسوعة العتبات المقدسه، ج۸، ص۶۶.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
