طلحة بن عبیدالله: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} {{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} «طلحة بن عبيداللّ...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | |||
| − | سرانجام وى از در مخالفت با امام على | + | «طلحة بن عبيداللّه القرشى» از تيره تَيم و از صحابه ثروتمند و مشهور [[پيامبر اسلام]] صلى الله عليه و آله بود. گويند: وى در جنگ اُحُد از خود رشادت بى نظيرى نشان داد. سرانجام وى از در مخالفت با [[امام على]] عليه السلام درآمد و [[جنگ جمل]] را به راه انداخت و در همين جنگ به قتل رسيد.<ref>الاستيعاب، ج2، ص 316-318.</ref> |
| + | |||
| + | برخى مفسّران آيه 25 [[سوره انفال]](8) را درباره وى و فتنه جمل دانسته اند.<ref>مجمع البيان، ج3-4، ص821.</ref> نيز در شأن نزول آيه 40 [[سوره اعراف]](7) از وى ياد شده است.<ref>تفسير عيّاشى، ج2، ص17، ح40؛ تفسير قمى، ج1، ص230.</ref> | ||
| + | |||
| + | همچنين در پى گفتار وى كه اگر پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا برود من با زنان وى [[ازدواج]] مى كنم آيه 53 [[سوره احزاب]](33) نازل شد كه ضمن رد اين پندار، آن را موجب ايذاى پيامبر صلى الله عليه و آله و گناهى بزرگ دانست.<ref>الدّرّالمنثور، ج6، ص643؛ مجمع البيان، ج7-8، ص574.</ref> | ||
| − | |||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | |||
| − | فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 218 . | + | ==منابع== |
| + | * فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 218. | ||
| + | |||
[[رده:دشمنان امام علی علیه السلام]] | [[رده:دشمنان امام علی علیه السلام]] | ||
[[رده:ناکثین]] | [[رده:ناکثین]] | ||
[[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]] | [[رده:شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۲۱
«طلحة بن عبيداللّه القرشى» از تيره تَيم و از صحابه ثروتمند و مشهور پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله بود. گويند: وى در جنگ اُحُد از خود رشادت بى نظيرى نشان داد. سرانجام وى از در مخالفت با امام على عليه السلام درآمد و جنگ جمل را به راه انداخت و در همين جنگ به قتل رسيد.[۱]
برخى مفسّران آيه 25 سوره انفال(8) را درباره وى و فتنه جمل دانسته اند.[۲] نيز در شأن نزول آيه 40 سوره اعراف(7) از وى ياد شده است.[۳]
همچنين در پى گفتار وى كه اگر پيامبر صلى الله عليه و آله از دنيا برود من با زنان وى ازدواج مى كنم آيه 53 سوره احزاب(33) نازل شد كه ضمن رد اين پندار، آن را موجب ايذاى پيامبر صلى الله عليه و آله و گناهى بزرگ دانست.[۴]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 218.
