شیر علی بنایی هروی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۳: سطر ۳:
 
'''''کمال الدین شیر علی بنایی هروی'''''
 
'''''کمال الدین شیر علی بنایی هروی'''''
  
قرن: 9
+
وفات: (۹۱۸ ق)
  
وفات: (918 ق)
+
خطاط، موسیقیدان، شاعر و [[عارف]]. در شهر هرات متولد شد و از مشاهیر شعراى آن شهر است که به جهت معمار و بنا بودن پدرش، «بنائى» [[تخلص]] مى ‌کرده است. به وى ملاى شاعران هم لقب داده‌ اند.
  
خطاط، موسیقیدان، شاعر و عارف. در شهر [[هرات]] متولد شد و از مشاهیر شعراى آن شهر است كه به جهت معمار و بنابودن پدرش بنائى [[تخلص]] مى ‌كرده است. به وى ملاى شاعران هم لقب داده‌ اند. بنایى در جوانى جزو شاعران دستگاه امیر علی شیر نوایى درآمده بود و سپس به دربار سلطان یعقوب آق‌قویونلو، و بعد از آن در سمرقند نزد سطان على میرزا رفت و قصیده ‌اى به زبان مروزى به نام «مجمع الغرایب» در [[مدح]] او گفت و زمانى هم مداح محمود سلطان بود.
+
بنایى در جوانى جزو شاعران دستگاه امیر علی شیر نوایى درآمده بود و سپس به دربار سلطان یعقوب آق‌قویونلو، و بعد از آن در سمرقند نزد سطان على میرزا رفت و [[قصیده]] ‌اى به زبان مروزى به نام «مجمع الغرایب» در مدح او گفت و زمانى هم مداح سلطان محمود بود. او در زمان استیلاى محمدخان شیبانى منصب ملک‌ الشعرایى دربار او را یافت. بعد به هرات بازگشت و در زمان امیر نجم ثانى در قتل عامى که به فرمان شاه اسماعیل صورت گرفت او هم در آن میان کشته شد.  
  
وى در زمان استیلاى محمدخان شیبانى منصب ملك‌ الشعرایى دربار او را یافت. بعد به هرات بازگشت و در زمان امیر نجم ثانى در قتل عامى كه به فرمان شاه اسماعیل صورت گرفت او هم در آن میان كشته شد. وى در [[قصیده]]، [[غزل]] و [[مثنوى]] دست داشت و حالى تخلص مى ‌كرد. وى استاد نظیره‌ سازى است. غالب اشعار سعدى حافظ را استقبال كرد. «دیوان» قصاید و غزلیات او شامل شش هزار بیت است. دیگر سروده ‌هاى وى عبارت‌اند از: «مثنویهاى باغ ارم/ بهرام و بهروز»؛ «شیبانى نامه». وى در پایان عمر به موسیقى پرداخت و آهنگ‌ساز زبردستى شد و دو رساله در ادوار موسیقى نگاشت. علامه دوانى درباره ‌ى وى گفته است: «وى دانشمند شاعران و شاعر دانشمندان است».
+
هروى در [[قصیده]]، [[غزل]] و [[مثنوى]] دست داشت و «حالى» تخلص مى ‌کرد. وى استاد نظیره‌ سازى است. غالب اشعار [[سعدی]] و [[حافظ شیرازی|حافظ]] را استقبال کرد. «[[دیوان (شعر)|دیوان]]» قصاید و غزلیات او شامل شش هزار [[بیت (شعر)|بیت]] است. دیگر سروده ‌هاى وى عبارت‌اند از: «مثنویهاى باغ ارم/ بهرام و بهروز» و «شیبانى نامه».  
 +
 
 +
وى در پایان عمر به موسیقى پرداخت و آهنگ‌ساز زبردستى شد و دو رساله در ادوار موسیقى نگاشت. علامه دوانى درباره ‌وى گفته است: «وى دانشمند شاعران و شاعر دانشمندان است».
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج2، ص71.
 
 
  
 +
*[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۲، ص۷۱.
 
{{شعر فارسی}}
 
{{شعر فارسی}}
 
[[رده:شعرای پارسی گو]]
 
[[رده:شعرای پارسی گو]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۰۴:۵۹

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


کمال الدین شیر علی بنایی هروی

وفات: (۹۱۸ ق)

خطاط، موسیقیدان، شاعر و عارف. در شهر هرات متولد شد و از مشاهیر شعراى آن شهر است که به جهت معمار و بنا بودن پدرش، «بنائى» تخلص مى ‌کرده است. به وى ملاى شاعران هم لقب داده‌ اند.

بنایى در جوانى جزو شاعران دستگاه امیر علی شیر نوایى درآمده بود و سپس به دربار سلطان یعقوب آق‌قویونلو، و بعد از آن در سمرقند نزد سطان على میرزا رفت و قصیده ‌اى به زبان مروزى به نام «مجمع الغرایب» در مدح او گفت و زمانى هم مداح سلطان محمود بود. او در زمان استیلاى محمدخان شیبانى منصب ملک‌ الشعرایى دربار او را یافت. بعد به هرات بازگشت و در زمان امیر نجم ثانى در قتل عامى که به فرمان شاه اسماعیل صورت گرفت او هم در آن میان کشته شد.

هروى در قصیده، غزل و مثنوى دست داشت و «حالى» تخلص مى ‌کرد. وى استاد نظیره‌ سازى است. غالب اشعار سعدی و حافظ را استقبال کرد. «دیوان» قصاید و غزلیات او شامل شش هزار بیت است. دیگر سروده ‌هاى وى عبارت‌اند از: «مثنویهاى باغ ارم/ بهرام و بهروز» و «شیبانى نامه».

وى در پایان عمر به موسیقى پرداخت و آهنگ‌ساز زبردستى شد و دو رساله در ادوار موسیقى نگاشت. علامه دوانى درباره ‌وى گفته است: «وى دانشمند شاعران و شاعر دانشمندان است».

منابع

شعر فارسی
Poetry1.jpg
شعرشناسی * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری
قالب‌های شعر *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی
سبک‌های شعر فارسی * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو
شاعران پارسی گو: همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14