سلسبیل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
سلسبيل به معناى نوشيدنى سبك و لذت بخش و روان؛ و نام چشمه اى در بهشت است.<ref>مفردات، ص418، «سل»؛ مجمع البيان، ج9-10، ص621-622.</ref>  
سلسبيل به معناى نوشيدنى سبك و لذّت بخش و روان؛ و نام چشمه اى در بهشت است.<ref> مفردات، ص 418، «سل»؛ مجمع البيان، ج 9 - 10، ص 621 - 622 . </ref>  
 
  
== سلسبیل در قرآن ==
+
==سلسبیل در قرآن==
  
اين واژه تنها يك بار در آيه 18 سوره انسان(عينا فيها تسمى سلسبيلا) به معنای نام چشمه اى در بهشت آمده است.
+
اين واژه تنها يكبار در آيه 18 [[سوره انسان]] {{متن قرآن|«عينا فيها تسمى سلسبيلا»}} به معنای نام چشمه اى در [[بهشت ]] آمده است.
  
== سلسبیل در روایت ==
+
==سلسبیل در روایت==
  
در حديث ابن عباس آمده كه گفت : از پيغمبر (ص) شنيدم ميفرمود : خداوند پنج چيز به من داد وبه على نيز پنج چيز عطا كرد: مرا كلمات جامع وعلى را علوم جامع ، مرا نبوّت وعلى را وصايت ، مرا كوثر وعلى را سلسبيل ، مرا وحى وعلى را الهام داد ، مرا به معراج برد ودرهاى آسمان براى على گشود كه من و او در آنجا يكديگر را بديديم. (بحار:8/27)
+
در حديث ابن عباس آمده كه گفت: از پيغمبر صلی الله علیه و آله شنيدم، مي فرمود: خداوند پنج چيز به من داد و به على نيز پنج چيز عطا كرد: مرا كلمات جامع و على را علوم جامع، مرا نبوت و على را وصايت، مرا كوثر و على را سلسبيل، مرا [[وحى]] و على را الهام داد، مرا به [[معراج]] برد و درهاى آسمان براى على گشود كه من و او در آنجا يكديگر را بديديم. (بحار: 8/27)
  
== پانویس ==
+
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
  
{{پانویس}}
+
==منابع==
== منابع ==
+
* فرهنگ قرآن، جلد16، صفحه269.
 +
* سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
  
*فرهنگ قرآن، جلد 16، صفحه 269.
 
*سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
 
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۶:۲۴

سلسبيل به معناى نوشيدنى سبك و لذت بخش و روان؛ و نام چشمه اى در بهشت است.[۱]

سلسبیل در قرآن

اين واژه تنها يكبار در آيه 18 سوره انسان «عينا فيها تسمى سلسبيلا» به معنای نام چشمه اى در بهشت آمده است.

سلسبیل در روایت

در حديث ابن عباس آمده كه گفت: از پيغمبر صلی الله علیه و آله شنيدم، مي فرمود: خداوند پنج چيز به من داد و به على نيز پنج چيز عطا كرد: مرا كلمات جامع و على را علوم جامع، مرا نبوت و على را وصايت، مرا كوثر و على را سلسبيل، مرا وحى و على را الهام داد، مرا به معراج برد و درهاى آسمان براى على گشود كه من و او در آنجا يكديگر را بديديم. (بحار: 8/27)

پانویس

  1. مفردات، ص418، «سل»؛ مجمع البيان، ج9-10، ص621-622.


منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد16، صفحه269.
  • سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.