سخنان امام حسین(ع) با یارانشان در روز عاشورا: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
{{خوب}}
 +
'''معانی الاخبار''' به نقل از [[امام زین العابدین علیه اسلام]] سخنان حضرت را این گونه نقل می کنند: چون كار [نبرد] بر حسين عليه السلام سخت شد، همراهانش به او نگريستند و او حالى متفاوت داشت. همراهانش هر چه كار سخت تر مى شد، رنگشان دگرگون مى شد و مضطرب مى شدند و دلهايشان به تپش مى افتاد اما امام و برخى ياران ويژه اش رنگشان، گلگون مى شد و اندامشان آرامش مى يافت و جانهايشان قرار مى گرفت.
  
'''معانی الاخبار''' به نقل از [[امام زین العابدین علیه اسلام]] سخنان حضرت را اینگونه نقل می کنند :
+
برخى به برخى ديگر گفتند: بنگريد كه او باكى از مرگ ندارد! حسين عليه السلام به آنان فرمود: «اى بزرگ زادگان! شكيبا باشيد. مرگ، جز پلى نيست كه شما را از سختى و ناخوشى به سوى بهشتِ پُرگستره و نعمتِ جاويدان عبور مى دهد. كدامتان خوش ندارد كه از زندان به قصر منتقل شود؟! و آن براى دشمنانتان مانند انتقال از قصر به زندان و شكنجه شدن است. پدرم از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله برايم نقل كرد: دنيا، زندانِ مؤمن و بوستانِ كافر است و مرگ پل مؤمنان به سوى بهشتهايشان و پل كافران به دوزخشان است. نه دروغ مى گويم و نه به من دروغ گفته شده است».
  
چون كار [ نبرد ] بر حسين عليه السلام سخت شد ، همراهانش به او نگريستند و او حالى متفاوت داشت . همراهانش هر چه كار سخت تر مى شد ، رنگشان دگرگون مى شد و مضطرب مى شدند و دل هايشان به تپش مى افتاد ، اما امام و برخى ياران ويژه اش رنگشان ، گلگون مى شد و اندامشان آرامش مى يافت و جان هايشان ، قرار مى گرفت . برخى به برخى ديگر گفتند : بنگريد كه او باكى از مرگ ندارد ! حسين عليه السلام به آنان فرمود : «اى بزرگ زادگان ! شكيبا باشيد . مرگ ، جز پلى نيست كه شما را از سختى و ناخوشى ، به سوى بهشتِ پُرگستره و نعمتِ جاويدان ، عبور مى دهد . كدامتان خوش ندارد كه از زندان به قصر منتقل شود؟! و آن براى دشمنانتان ، مانند انتقال از قصر به زندان و شكنجه شدن است . پدرم از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله برايم نقل كرد : دنيا ، زندانِ مؤمن و بوستانِ كافر است و مرگ ، پل مؤمنان به سوى بهشت هايشان و پل كافران به دوزخشان است . نه دروغ مى گويم و نه به من ، دروغ گفته شده است» .
+
'''تاريخ دمشق'''( ـ به نقل از بشر بن طانحه، از مردى از قبيله هَمْد) اینگونه بیان می کند: حسين بن على عليه السلام صبح روزى كه به شهادت رسيد، برايمان سخنرانى كرد و پس از حمد و ثناى الهى فرمود: «بندگان خدا! از خدا پروا كنيد و از دنيا برحذر باشيد كه اگر دنيا براى كسى مى مانْد و كسى در آن مى مانْد، پيامبران سزاوارترين افراد به ماندن و سزامندتر به خشنود شدن از قضاى الهى و خشنودتر به آن بودند؛ اما خداى متعال دنيا را براى آزمايش و اهلش را براى نابودى آفريده است. نوى آن كهنه و نعمتش زايل و شادى اش تلخ مى شود. سراى آن، فقط براى رسيدن و خانه اش براى دل كَنْدن است. توشه برگيريد كه بهترين توشه، پرهيزگارى است و پروا كنيد، شايد كه رستگار شويد».
  
 +
در کتاب '''الخرائج والجرائح''' (ـبه نقل از [[جابر]]، از [[امام باقر عليه السلام]]ـ) این گونه نقل شده: [[امام حسين عليه السلام]] پيش از كشته شدن به يارانش فرمود: «پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: پسر عزيزم! تو بزودى به سوى عراقْ كشانده مى شوى و آن سرزمينى است كه پيامبران و اوصياىِ پيامبران آن را ديدار كرده اند و آن همان سرزمين صعَموراص است و تو در آنجا شهيد مى شوى و گروهى از همراهانت با تو به شهادت مى رسند كه درد شمشيرها را حس نمى كنند. سپس تلاوت فرمود: «گفتيم: اى آتش! بر ابراهيم سرد و سلامت باش». آتش جنگ بر تو و برايشان سرد و سلامت است. [سپس افزود:] پس مژده تان باد كه ـ به خدا سوگند ـ، اگر ما را بكُشند بر پيامبرمان وارد خواهيم شد!
  
'''تاريخ دمشق'''( ـ به نقل از بشر بن طانحه ، از مردى از قبيله هَمْد ) اینگونه بیان می کند :  
+
در '''الأمالى''' این چنین آمده است حسين بن زيد بن على از پدرانش نقل كرده است كه: [[امام حسين عليه السلام]] روز حادثه [ى عاشورا]، سخن گفت و پس از حمد و ثناى الهى فرمود: «ستايش ويژه خدايى است كه آخرت را براى پرهيزگاران قرار داد و آتش و كيفر را براى كافران. به خدا سوگند ما در اين راه به طلب دنيا نيامده ايم تا درباره [ى بهشت] پروردگار خود به شك بيفتيم! شكيب ورزيد كه خدا با پرهيزگاران است و سراى آخرت برايتان بهتر است».
  
حسين بن على عليه السلام ، صبحِ روزى كه به شهادت رسيد ، برايمان سخنرانى كرد و پس از حمد و ثناى الهى فرمود : «بندگان خدا ! از خدا ، پروا كنيد و از دنيا ، بر حذر باشيد كه اگر دنيا براى كسى مى مانْد و كسى در آن مى مانْد ، پيامبران ، سزاوارترين افراد به ماندن و سزامندتر به خشنود شدن از قضاى الهى و خشنودتر به آن بودند؛ امّا خداى متعال ، دنيا را براى آزمايش ، و اهلش را براى نابودى آفريده است . نوى آن ، كهنه و نعمتش زايل و شادى اش تلخ مى شود . سراى آن ، فقط براى رسيدن و خانه اش براى دل كَنْدن است . توشه برگيريد كه بهترين توشه ، پرهيزگارى است ، و پروا كنيد ، شايد كه رستگار شويد» .
+
گفتند: جانهايمان را فدايت مى كنيم. حسين بن زيد بن على مى گويد: به خدا سوگند، آنان بر او ([[امام حسين عليه السلام]]) سبقت مى جستند تا پيشِ روى او به شهادت برسند و امام عليه السلام در شهادت آنان پاداش ببرد و برايشان آمرزش خواهى كند.
  
در کتاب '''الخرائج و الجرائح''' ( ـ به نقل از [[جابر]] ، از [[امام باقر عليه السلام]] ـ ) این گونه نقل شده :
+
==منابع==
[[
+
* محمد محمدی ری شهری و همکاران، دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ، ترجمه عبدالهادی مسعودی، ج8، ص139، دسترس در [http://www.hadith.net/n668-e5678-p165.html حدیث نت].
امام حسين عليه السلام]] ، پيش از كشته شدن به يارانش فرمود : «پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : پسر عزيزم! تو به زودى ، به سوى عراقْ كشانده مى شوى ، و آن، سرزمينى است كه پيامبران و اوصياىِ پيامبران ، آن را ديدار كرده اند ، و آن ، همان سرزمين صعَموراص است و تو در آن جا شهيد مى شوى و گروهى از همراهانت ، با تو به شهادت مى رسند كه درد شمشيرها را حس نمى كنند . سپس تلاوت فرمود : « «گفتيم : اى آتش! بر ابراهيم ، سرد و سلامت باش» . آتش جنگ ، بر تو و بر ايشان ، سرد و سلامت است . [سپس افزود :] پس مژده تان باد كه ـ به خدا سوگند ـ ، اگر ما را بكُشند ، بر پيامبرمان وارد خواهيم شد !» .
 
  
در '''الأمالى'''  این چنین آمده است حسين بن زيد بن على ، از پدرانش عليهم السلام نقل كرده است كه :
+
{{الگو:واقعه عاشورا}}
  
[[امام حسين عليه السلام]] ، روز حادثه [ ى عاشورا] ، سخن گفت و پس از حمد و ثناى الهى فرمود : «ستايش ، ويژه خدايى است كه آخرت را براى پرهيزگاران ، قرار داد و آتش و كيفر را براى كافران . به خدا سوگند ، ما در اين راه ، به طلب دنيا نيامده ايم تا درباره[ ى بهشت ]پروردگار خود ، به شك بيفتيم ! شكيب ورزيد كه خدا با پرهيزگاران است و سراى آخرت ، برايتان بهتر است» . گفتند : جان هايمان را فدايت مى كنيم . حسين بن زيد بن على مى گويد : به خدا سوگند ، آنان بر او ([[امام حسين عليه السلام]] ) سبقت مى جستند تا پيشِ روى او به شهادت برسند و امام عليه السلام ، در شهادت آنان ، پاداش ببرد و برايشان آمرزش خواهى كند .
 
 
[[رده:امام حسین علیه السلام]]
 
[[رده:امام حسین علیه السلام]]
 
+
[[رده:واقعه عاشورا]]
== منابع ==
+
[[رده:گفتارهای عاشورائی]]
 
 
 
 
*محمد محمدی ری شهری و همکاران، دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ، ترجمه عبدالهادی مسعودی، ج8، ص 139، دسترس در [http://www.hadith.net/n668-e5678-p165.html حدیث نت ]
 
{{الگو:واقعه عاشورا}}
 

نسخهٔ ‏۵ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۴۴

معانی الاخبار به نقل از امام زین العابدین علیه اسلام سخنان حضرت را این گونه نقل می کنند: چون كار [نبرد] بر حسين عليه السلام سخت شد، همراهانش به او نگريستند و او حالى متفاوت داشت. همراهانش هر چه كار سخت تر مى شد، رنگشان دگرگون مى شد و مضطرب مى شدند و دلهايشان به تپش مى افتاد اما امام و برخى ياران ويژه اش رنگشان، گلگون مى شد و اندامشان آرامش مى يافت و جانهايشان قرار مى گرفت.

برخى به برخى ديگر گفتند: بنگريد كه او باكى از مرگ ندارد! حسين عليه السلام به آنان فرمود: «اى بزرگ زادگان! شكيبا باشيد. مرگ، جز پلى نيست كه شما را از سختى و ناخوشى به سوى بهشتِ پُرگستره و نعمتِ جاويدان عبور مى دهد. كدامتان خوش ندارد كه از زندان به قصر منتقل شود؟! و آن براى دشمنانتان مانند انتقال از قصر به زندان و شكنجه شدن است. پدرم از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله برايم نقل كرد: دنيا، زندانِ مؤمن و بوستانِ كافر است و مرگ پل مؤمنان به سوى بهشتهايشان و پل كافران به دوزخشان است. نه دروغ مى گويم و نه به من دروغ گفته شده است».

تاريخ دمشق( ـ به نقل از بشر بن طانحه، از مردى از قبيله هَمْد) اینگونه بیان می کند: حسين بن على عليه السلام صبح روزى كه به شهادت رسيد، برايمان سخنرانى كرد و پس از حمد و ثناى الهى فرمود: «بندگان خدا! از خدا پروا كنيد و از دنيا برحذر باشيد كه اگر دنيا براى كسى مى مانْد و كسى در آن مى مانْد، پيامبران سزاوارترين افراد به ماندن و سزامندتر به خشنود شدن از قضاى الهى و خشنودتر به آن بودند؛ اما خداى متعال دنيا را براى آزمايش و اهلش را براى نابودى آفريده است. نوى آن كهنه و نعمتش زايل و شادى اش تلخ مى شود. سراى آن، فقط براى رسيدن و خانه اش براى دل كَنْدن است. توشه برگيريد كه بهترين توشه، پرهيزگارى است و پروا كنيد، شايد كه رستگار شويد».

در کتاب الخرائج والجرائح (ـبه نقل از جابر، از امام باقر عليه السلامـ) این گونه نقل شده: امام حسين عليه السلام پيش از كشته شدن به يارانش فرمود: «پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: پسر عزيزم! تو بزودى به سوى عراقْ كشانده مى شوى و آن سرزمينى است كه پيامبران و اوصياىِ پيامبران آن را ديدار كرده اند و آن همان سرزمين صعَموراص است و تو در آنجا شهيد مى شوى و گروهى از همراهانت با تو به شهادت مى رسند كه درد شمشيرها را حس نمى كنند. سپس تلاوت فرمود: «گفتيم: اى آتش! بر ابراهيم سرد و سلامت باش». آتش جنگ بر تو و برايشان سرد و سلامت است. [سپس افزود:] پس مژده تان باد كه ـ به خدا سوگند ـ، اگر ما را بكُشند بر پيامبرمان وارد خواهيم شد!

در الأمالى این چنین آمده است حسين بن زيد بن على از پدرانش نقل كرده است كه: امام حسين عليه السلام روز حادثه [ى عاشورا]، سخن گفت و پس از حمد و ثناى الهى فرمود: «ستايش ويژه خدايى است كه آخرت را براى پرهيزگاران قرار داد و آتش و كيفر را براى كافران. به خدا سوگند ما در اين راه به طلب دنيا نيامده ايم تا درباره [ى بهشت] پروردگار خود به شك بيفتيم! شكيب ورزيد كه خدا با پرهيزگاران است و سراى آخرت برايتان بهتر است».

گفتند: جانهايمان را فدايت مى كنيم. حسين بن زيد بن على مى گويد: به خدا سوگند، آنان بر او (امام حسين عليه السلام) سبقت مى جستند تا پيشِ روى او به شهادت برسند و امام عليه السلام در شهادت آنان پاداش ببرد و برايشان آمرزش خواهى كند.

منابع

  • محمد محمدی ری شهری و همکاران، دانشنامه امام حسين عليه السلام بر پايه قرآن، حديث و تاریخ، ترجمه عبدالهادی مسعودی، ج8، ص139، دسترس در حدیث نت.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها