حدیث مقبول
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
«حدیث مقبول» - از اصطلاحات علم درایه و از اقسام خبر واحد - حدیثى است که فقها آن را پذیرفته و به مفادش عمل کرده‌اند؛ خواه صحیح باشد یا حسن یا موثق و یا ضعیف.
بنابر این تعریف، حدیث مقبول از اقسام مشترک بین چهار قسم اصلى حدیث به شمار مى‌رود. اما برخى، حدیث مقبول را از اقسام «حدیث ضعیف» برشمرده و گفته‌اند: حدیث مقبول حدیث ضعیفى است که مشهور فقها به آن عمل کرده‌اند.
برخى، حدیث مقبول را حدیثى دانسته‌اند که عمل به آن یا نزد همه واجب است - مانند حدیثى که قراین قطعى بر صحت آن وجود دارد - یا نزد مشهور - مانند حدیث صحیح - و یا نزد برخى، مانند حدیث حسن.[۱]
پانویس
- ↑ وصول الاخیار، ص۹۹؛ نهایة الدرایة (سید حسن صدر)، ص۱۶۵-۱۶۶.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، سید محمود هاشمى شاهرودى، جلد ۳، صفحه ۲۷۵.
