حدیث ضعیف

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

از اقسام خبر واحد.

حديث ضعيف، اصطلاحى در علم درايه است.

حديثى را ضعيف خوانند كه همه يا بعض راويانش فاقد شرايط معتبر در حديث صحيح، حسن و موثّق باشند مانند اين كه در سند حديث راوى مجهول يا فاسد العقيده كه توثيق نشده، وجود داشته باشد گر چه باقى امامى و عادل باشند. [۱]

حديث ضعيف - قطع نظر از قراين و شواهد بيرونى - حجّت نيست؛ ليكن در اين كه عمل مشهور به مفاد آن، ضعف آن را جبران مى‌كند يا نه، اختلاف است.[۲] قول به جبران، نظر مشهور است.[۳]

چنان كه قول مشهور عمل به اخبار ضعيف در سُنَن (مستحبات و مكروهات) است كه در اصطلاح از آن به قاعده تسامح در ادله سنن تعبير مى‌كنند.[۴]

پانویس

  1. الدراية (شهيد ثانى)/ 24.
  2. همان، 27-28؛ التنقيح (الطهارة) 1/477؛ مصباح الفقاهة 1/7.
  3. التنقيح (الطهارة)، 9/380.
  4. القواعد الفقهية (بجنوردى) 3/333؛ مأة قاعدة فقهية/95.


منابع

جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم‌السلام، جلد ‌3، صفحه 265‌.