وفات ابراهیم پسر حضرت محمد صلی الله علیه و آله: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' <keywords content='کلید واژه: وفات ابراهیم (پسر پیامبر)، 18 رجب، فرزندان پیامبر صلی الله ...' ایجاد کرد) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{تقویم|روز= 18 رجب|سال= سال 10 هجری قمری}} | |
| − | + | پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله داراي دو پسر به نام هاي: عبدالله و قاسم، معروف به طيب و طاهر و چهار دختر به نام‌هاي: زينب، رقيه، ام كلثوم و حضرت [[فاطمه زهرا]] سلام الله علیها بود، كه همگي از خديجه كبري سلام الله علیها بودند و در مكه معظمه ديده به جهان گشوده بودند.<ref> زندگاني چهاره معصوم علیهم السلام (ترجمه [[اعلام الوري]] – [[علامه طبرسي]])، ص 211.</ref> | |
| − | پيامبر | + | از همسران ديگر، فرزندي نداشت مگر از [[ماريه قبطيه]]. مقوقس پادشاه مصر در سال هفتم قمري به همراه پاسخ نامه پيامبر صلی الله علیه و آله، كنيزي به نام "ماريه" را براي آن حضرت ارسال نمود. اين كنيز كه به همسري پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله افتخار يافت، در سال هشتم قمري، فرزندي پسر براي آن حضرت به ارمغان آورد.<ref> همان، ص 220 و فرازهايي از تاريخ [[پيامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله (جعفر سبحاني)، ص 492.</ref> |
| − | + | پيامبر صلی الله علیه و آله نام مولود خويش را ابراهيم گذاشت و وي را بسيار دوست مي داشت. اما اين كودك خردسال و محبوب پيامبر صلی الله علیه و آله، عمر چنداني نكرد و در كمتر از دو سالگي وفات يافت. وي به مدت يك سال و ده ماه و هشت روز و به روايتي ديگر، يك سال و شش ماه و چند روز زندگي كرد و سپس بيمار شد و در همان بيماري، در 18 رجب سال دهم قمري بدرود حيات گفت. | |
| − | پيامبر صلی الله علیه و آله | + | پيامبر صلی الله علیه و آله در [[مرگ]] وي، بسيار اندوهگين شد. از امام جعفر صادق علیه السلام روايت شد: هنگامي كه ابراهيم رحلت كرد، اشك از ديدگان پيامبر صلی الله علیه و آله جاري شد و در آن حال فرمود: ديده مي گريد و دل اندوهناك است، ولي چيزي كه باعث خشم پروردگار گردد، نمي گوييم. سپس به فرزندش ابراهيم فرمود: اي ابراهيم! در مرگ تو ما اندوهگين هستيم.<ref> [[منتهي الآمال]] ([[شيخ عباس قمي]])، ج1، ص 109؛ وقايع الايام (شيخ عباس قمي)، ص 314.</ref> |
| − | پيامبر صلی الله علیه و آله | + | برخي از صحابه پيامبر صلی الله علیه و آله كه شاهد حالت اندوه و گريه رسول خدا صلی الله علیه و آله بودند، تعجب كرده و زبان به اعتراض گشودند و به آن حضرت عرض كردند: شما ما را از گريه بر مردگان نهي مي نموديد، اكنون چگونه در سوگ فرزند خود اشك مي ريزيد؟ |
| − | + | پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله در پاسخ آنان فرمود: من هرگز نگفته ام كه در مرگ عزيزان خود گريه نكنيد، زيرا اين احساسات نشانه دلسوزي و مهرباني و ترحم است و شخصي كه دلش بر حال ديگران نسوزد، مورد رحمت الهي قرار نمي گيرد. من گفته ام كه در مرگ عزيزان، شيون نكنيد و سخنان كفرآميز و يا سخناني كه بوي اعتراض مي دهد نگوييد و از شدت اندوه، لباس هاي خود را پاره ننماييد.<ref> فرازهايي از تاريخ اسلام، ص 492.</ref> | |
| − | + | اميرمؤمنان علي بن ابي طالب علیه السلام به دستور رسول اكرم صلی الله علیه و آله، بدن ابراهيم را [[غسل]] داد و [[كفن]] نمود. آن گاه گروهي از اصحاب پيامبر صلی الله علیه و آله، جنازه ابراهيم را تشييع كرده و در [[قبرستان بقيع]] به خاك سپردند.<ref> همان.</ref> | |
| − | + | ==پانویس== | |
| + | <references/> | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | |||
| − | |||
| − | [ | + | موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام |
| + | |||
| + | [[رده:وقایع ماه رجب]] | ||
| + | [[رده:سال ۱۰ هجری قمری]] | ||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۲۴
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:18 رجب |
| سال 10 هجری قمری |
پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله داراي دو پسر به نام هاي: عبدالله و قاسم، معروف به طيب و طاهر و چهار دختر به نام‌هاي: زينب، رقيه، ام كلثوم و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بود، كه همگي از خديجه كبري سلام الله علیها بودند و در مكه معظمه ديده به جهان گشوده بودند.[۱]
از همسران ديگر، فرزندي نداشت مگر از ماريه قبطيه. مقوقس پادشاه مصر در سال هفتم قمري به همراه پاسخ نامه پيامبر صلی الله علیه و آله، كنيزي به نام "ماريه" را براي آن حضرت ارسال نمود. اين كنيز كه به همسري پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله افتخار يافت، در سال هشتم قمري، فرزندي پسر براي آن حضرت به ارمغان آورد.[۲]
پيامبر صلی الله علیه و آله نام مولود خويش را ابراهيم گذاشت و وي را بسيار دوست مي داشت. اما اين كودك خردسال و محبوب پيامبر صلی الله علیه و آله، عمر چنداني نكرد و در كمتر از دو سالگي وفات يافت. وي به مدت يك سال و ده ماه و هشت روز و به روايتي ديگر، يك سال و شش ماه و چند روز زندگي كرد و سپس بيمار شد و در همان بيماري، در 18 رجب سال دهم قمري بدرود حيات گفت.
پيامبر صلی الله علیه و آله در مرگ وي، بسيار اندوهگين شد. از امام جعفر صادق علیه السلام روايت شد: هنگامي كه ابراهيم رحلت كرد، اشك از ديدگان پيامبر صلی الله علیه و آله جاري شد و در آن حال فرمود: ديده مي گريد و دل اندوهناك است، ولي چيزي كه باعث خشم پروردگار گردد، نمي گوييم. سپس به فرزندش ابراهيم فرمود: اي ابراهيم! در مرگ تو ما اندوهگين هستيم.[۳]
برخي از صحابه پيامبر صلی الله علیه و آله كه شاهد حالت اندوه و گريه رسول خدا صلی الله علیه و آله بودند، تعجب كرده و زبان به اعتراض گشودند و به آن حضرت عرض كردند: شما ما را از گريه بر مردگان نهي مي نموديد، اكنون چگونه در سوگ فرزند خود اشك مي ريزيد؟
پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله در پاسخ آنان فرمود: من هرگز نگفته ام كه در مرگ عزيزان خود گريه نكنيد، زيرا اين احساسات نشانه دلسوزي و مهرباني و ترحم است و شخصي كه دلش بر حال ديگران نسوزد، مورد رحمت الهي قرار نمي گيرد. من گفته ام كه در مرگ عزيزان، شيون نكنيد و سخنان كفرآميز و يا سخناني كه بوي اعتراض مي دهد نگوييد و از شدت اندوه، لباس هاي خود را پاره ننماييد.[۴]
اميرمؤمنان علي بن ابي طالب علیه السلام به دستور رسول اكرم صلی الله علیه و آله، بدن ابراهيم را غسل داد و كفن نمود. آن گاه گروهي از اصحاب پيامبر صلی الله علیه و آله، جنازه ابراهيم را تشييع كرده و در قبرستان بقيع به خاك سپردند.[۵]
پانویس
- ↑ زندگاني چهاره معصوم علیهم السلام (ترجمه اعلام الوري – علامه طبرسي)، ص 211.
- ↑ همان، ص 220 و فرازهايي از تاريخ پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله (جعفر سبحاني)، ص 492.
- ↑ منتهي الآمال (شيخ عباس قمي)، ج1، ص 109؛ وقايع الايام (شيخ عباس قمي)، ص 314.
- ↑ فرازهايي از تاريخ اسلام، ص 492.
- ↑ همان.
منابع
موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
