ورود عمر بن سعد به کربلا

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تقویم هجری قمری

روز واقعه:3 محرم
سال ۶۱ هجری قمری

عمر بن سعد که از معاریف کوفه و از هواداران بنی‌امیه بود، پیش از ماجرای خونین کربلا، حکم ولایت "ری" (شامل منطقه ری و بخش اعظمی از مناطق مرکزی و شمالی ایران) را از عبیدالله بن زیاد، عامل یزید بن معاویه در کوفه و بصره گرفته بود. ولی هنوز به این أمر اقدام نکرده بود که مخالفت امام حسین علیه‌السلام با یزید و حرکت ایشان به سوی کوفه پیش‌آمد کرد و همگان را به طریقی درگیر ماجرا نمود.

عبیدالله بن زیاد که از توانایی‌های عمر بن سعد در مبارزات و جنگ‌ها باخبر بود و وی را در میان هواداران بنی‌امیه، مناسب نبرد با امام حسین علیه‌السلام می‌دید، به وی پیشنهاد فرماندهی سپاه رزمی خویش بر ضد امام حسین علیه‌السلام را داد و تنفیذ حکومت ری را مشروط به پایان بخشیدن ماجرای قیام امام حسین علیه‌السلام نمود.

عمر بن سعد در آغاز برای پذیرش این أمر مهم از خود تردید و دودلی نشان داد، ولی در برابر تطمیع‌های شیطانی عبیدالله تسلیم شد و پیشنهادش را پذیرفت و فرماندهی سپاه یزید بن معاویه بر ضد امام حسین علیه‌السلام را بر عهده گرفت.

وی برای این منظور در رأس یک سپاه چهار هزار نفری از کوفه خارج شد و در سوم محرم سال ۶۱ قمری - یک روز پس از ورود امام حسین علیه‌السلام به کربلا -، وارد این سرزمین شد و از آن پس سپاه یک هزار نفری حر بن یزید نیز به او پیوست و در تحت فرماندهی وی قرار گرفت.[۱]

پانویس

  1. نک: بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج ۴۴، ص ۳۸۴؛ مقاتل الطالبیین (ابوالفرج اصفهانی)، ص ۷۴؛ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۱، ص ۳۳۳؛ الفتوح (ابن اعثم کوفی)، ص ۸۸۵.

منابع

  • مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام

منابع بیشتر: