باقر قمصری
قمصری، باقر
- ملیت: ایرانی
- قرن: 13
(س سیزدهم ق)، نقاش و مُذَهِّب. از خاندان سادات قمصر كاشان بود و در فنون نقاشى آب و رنگ و تذهیب و قلمدان‌سازى مهارت بسزایى داشت. وى براى تزیین رواق توحیدخانه‌ى آستان قدس رضوى، سفرى به مشهد كرد و چنان از عهده‌ى آن برآمده كه حكیم قاآنانى شیرازى وى را ستوده است.
حاجى سید باقر در سال 1250 ق، پس از پایان یافتن كارهایش در آستان قدس رضوى به زادگاه خود بازگشت و سرپرستى تزیین و نقاشی هاى سقف و ستون و كتیبه‌هاى مسجد و مدرسه‌ى آقابزرگ را عهده‌دار شد.
از شاگردان مستعد وى، میرزا بزرگ غفارى و میرزا عبدالوهاب غفارى مى‌باشند. فرزندش علیرضا قمصرى نیز از تربیت‌یافتگان پدر بود و در قلمدان‌سازى و نقاشى آبرنگ مهارت داشت. از دیگر آثار او، قاب آینه زیبایى است كه بر رویه آن، زنبق زیبایى با چند شاخه گل نرگس و برگهاى پرطراوت آراسته شده و رقم «كمترین باقر سنه 1260» دارد.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج2، ص14.
