اشاعه فحشاء‌‌‌: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '-------- '''اشاعه فحشاء:''' نشر دادن زشتى. در قرآن كريم، دوستداران اشاعه فحشا در مي...' ایجاد کرد)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
--------
+
{{متوسط}}
 +
اشاعه در لغت به معنای فاش کردن، رواج دادن، گسترش دادن و تقویت نمودن است.<ref>راغب اصفهانی، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ۱۳۸۳، ج‏۲ ص۳۶۲.</ref> و منظور از فحشاء، افعال یا گفتارى است که قباحت و زشتى آنها بزرگ و آشکار است.<ref>راغب اصفهانی، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ۱۳۸۳، ج‏۲ ص۳۶۲.</ref>
 +
در [[قرآن كریم]]، دوستداران اشاعه فحشا در میان مؤمنان به عذاب دردناك الهى تهدید شده‌اند،<ref> العروة الوثقى، 1/655-656.</ref> اما در مراد از فحشا اختلاف است؛ زنا، هر فعل یا قول زشت كه در شرع داراى حد معین است و هر گناه كبیره، معانى مختلفى است كه براى فحشا بیان شده است<ref> جواهر الكلام، 9/226-228 و كشف اللثام 3/424-425.</ref>؛ اما این واژه‌ بیشتر در مورد زنا، لواط و مانند آن بكار مى‌رود. از اشاعه فحشا به مناسبت در باب‌هاى صلات و حدود بحث شده است.
  
'''اشاعه فحشاء:'''
+
اشاعه فحشا یا به وسیله قول است، مانند منتشر كردن خبر متضمن فحشا در میان مؤمنان، مثل این كه گفته شود فلانى زناكار است و یا به وسیله فعل؛ بدین معنا كه فحشا آشكارا انجام شود تا دیگران نیز بدان ترغیب گردند و یا وسائل انجام آن براى دیگران فراهم شود.
  
نشر دادن زشتى.
+
اشاعه فحشا حرام و از گناهان كبیره است<ref> العروة الوثقى، 1/664.</ref> و انجام آن به وسیله قول در امورى مانند زنا یا لواط در صورتى كه قذف محسوب شود، موجب ثبوت حد قذف است.<ref> جواهرالكلام، 11/47.</ref>
  
در [[قرآن كريم]]، دوستداران اشاعه فحشا در ميان مؤمنان به عذاب دردناك الهى تهديد شده‌اند،<ref> العروة الوثقى، 1/655-656.</ref> اما در مراد از فحشا اختلاف است؛ زنا، هر فعل يا قول زشت كه در شرع داراى حد معين است و هر گناه كبيره، معانى مختلفى است كه براى فحشا بيان شده است<ref> جواهر الكلام، 9/226-228 و كشف اللثام 3/424-425.</ref>؛ اما اين واژه‌ بيشتر در مورد زنا، لواط و مانند آن بكار مى‌رود. از اشاعه فحشا به مناسبت در باب‌هاى صلات و حدود بحث شده است.
+
==پانویس==
 +
<references/>
  
اشاعه فحشا يا به وسيله قول است، مانند منتشر كردن خبر متضمن فحشا در ميان مؤمنان، مثل اين كه گفته شود فلانى زناكار است و يا به وسيله فعل؛ بدين معنا كه فحشا آشكارا انجام شود تا ديگران نيز بدان ترغيب گردند و يا وسائل انجام آن براى ديگران فراهم شود.
+
==منابع==
 +
*جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌1، ص 497
 +
*[http://fa.wikishia.net/view/%D8%A7%D8%B4%D8%A7%D8%B9%D9%87_%D9%81%D8%AD%D8%B4%D8%A7%D8%A1 اشاعه فحشا، ویکی شیعه]
  
اشاعه فحشا حرام و از گناهان كبيره است<ref> العروة الوثقى، 1/664.</ref> و انجام آن به وسيله قول در امورى مانند زنا يا لواط در صورتى كه قذف محسوب شود، موجب ثبوت حد قذف است.<ref> جواهرالكلام، 11/47.</ref>
+
[[رده:صفات ناپسند]]
 
+
[[رده:اخلاق اجتماعی]]
==پانویس ==
+
[[رده:احکام روابط اجتماعی]]
<references />
+
[[رده:احکام قضایی و جزایی]]
===منابع===
+
[[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]]
 
 
جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم‌السلام، جلد ‌1، ص 497
 

نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۳۰

اشاعه در لغت به معنای فاش کردن، رواج دادن، گسترش دادن و تقویت نمودن است.[۱] و منظور از فحشاء، افعال یا گفتارى است که قباحت و زشتى آنها بزرگ و آشکار است.[۲] در قرآن كریم، دوستداران اشاعه فحشا در میان مؤمنان به عذاب دردناك الهى تهدید شده‌اند،[۳] اما در مراد از فحشا اختلاف است؛ زنا، هر فعل یا قول زشت كه در شرع داراى حد معین است و هر گناه كبیره، معانى مختلفى است كه براى فحشا بیان شده است[۴]؛ اما این واژه‌ بیشتر در مورد زنا، لواط و مانند آن بكار مى‌رود. از اشاعه فحشا به مناسبت در باب‌هاى صلات و حدود بحث شده است.

اشاعه فحشا یا به وسیله قول است، مانند منتشر كردن خبر متضمن فحشا در میان مؤمنان، مثل این كه گفته شود فلانى زناكار است و یا به وسیله فعل؛ بدین معنا كه فحشا آشكارا انجام شود تا دیگران نیز بدان ترغیب گردند و یا وسائل انجام آن براى دیگران فراهم شود.

اشاعه فحشا حرام و از گناهان كبیره است[۵] و انجام آن به وسیله قول در امورى مانند زنا یا لواط در صورتى كه قذف محسوب شود، موجب ثبوت حد قذف است.[۶]

پانویس

  1. راغب اصفهانی، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ۱۳۸۳، ج‏۲ ص۳۶۲.
  2. راغب اصفهانی، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، ۱۳۸۳، ج‏۲ ص۳۶۲.
  3. العروة الوثقى، 1/655-656.
  4. جواهر الكلام، 9/226-228 و كشف اللثام 3/424-425.
  5. العروة الوثقى، 1/664.
  6. جواهرالكلام، 11/47.

منابع

  • جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌1، ص 497
  • اشاعه فحشا، ویکی شیعه