تشهد

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«تشهّد» یکی از اجزای نماز به حساب می آید و عبارت است از شهادت به یگانگى خداوند و نفى شریک براى او، شهادت به مقام عبودیت و رسالت پیامبر اکرم (صلى اللّه علیه و آله) و صلوات بر آن حضرت و خاندان پاک او.[۱]

تشهد در نمازهاى دو رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم؛ و در نماز سه رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم و سوم؛ و در نمازهاى چهار رکعتى بعد از سجده دوم از رکعت دوم و چهارم؛ و در نماز یک رکعتىِ وتر بعد از سجده دوم از تنها رکعت این نماز انجام مى‌شود.

تشهد در نماز «رُکن» نیست؛ از این‌رو، ترک سهوى آن موجب بطلان نماز نمى‌شود.[۲]

این عمل در نماز به صورت نشسته[۳] و با گفتن این عبارات انجام می شود: «أَشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إلاّ اللّهُ وَحْدَهُ لاشَرِیک لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».

پانویس

  1. جواهرالکلام، ج۱۰، ص ۲۴۵-۲۴۶.
  2. جواهرالکلام، ج۱۰، ص ۲۴۶-۲۴۸.
  3. جواهرالکلام، ج۱۰، ص ۲۴۸.

منابع