میرزا زین العابدین خوانساری

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

میرزا زین العابدین خوانساری (۱۱۹۰ - ۱۲۷۵ ق)، یکی از اعلام بزرگ قرن سیزدهم هجری و از شاگردان شریف العلماء مازندرانی بود. اکثر صاحب تراجم علما، به اوصاف و کمالات اخلاقی و مراتب علمی او معترفند. آیت الله خوانساری سرسلسله سادات روضاتی اصفهان است و امثال علامه خوانساری (صاحب روضات) و میرزا محمدهاشم از اولاد وی هستند.

نام کامل سید زین العابدین موسوی خوانساری
زادروز ۱۱۹۰ قمری
زادگاه خوانسار
وفات ۱۲۷۵ قمری
مدفن اصفهان، تخت فولاد

Line.png

اساتید

شریف العلماء مازندرانی، حکیم نوری، حاجی کرباسی،...


آثار

شرح زبدة الاصول، شرح خلاصة الحساب شیخ بهائی، شرح معالم الاصول،...

تحصیل و اساتید

میرزا زین العابدین فرزند میرزا ابوالقاسم، فرزند عالم ربانی سید حسین خوانساری در سال ۱۱۹۰ قمری در شهر خوانسار متولد شد.

خوانساری در نوجوانی مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را از حضور والد معظم سید محمدمهدی خوانساری صاحب «رساله ابو بصیر» و... به اتمام رسانید، سپس عازم نجف اشرف گردید و از محضر شریف العلماء و سایر اعلام نجف محظوظ بود. هر چند مراتب علمی او در مراجعت به اصفهان از محضر حکیم نوری و حاجی کرباسی افزوده شد و به درجه اجتهاد و استادی رسید. و از اساتید نام برده به اضافه مرحوم خاتون آبادی و حجة الاسلام اصفهانی به اخذ اجازه و درجه اجتهاد نایل آمد.

وی سپس به زادگاه خویش، شهر خوانسار مراجعت نمود، اما دیری نپائید که خوانسار را برای همیشه به قصد اصفهان ترک نمود و به اتفاق خانواده در محل چهار سوی اصفهان اقامت گزید.

تدریس و تألیف

حاج میرزا زین العابدین در فقه و اصول و تفسیر، حدیث و حکمت و منطق و ادبیات عرب مهارت داشت و چندین سال در اصفهان به تدریس علما و ترویج مذهب همت گماشت.

میرزای خوانساری گذشته از تربیت فضلا، آثاری از قبیل شرح زبده و شرح خلاصة الحساب (از شیخ بهائی) و رسائلی در نوادر احکام، و شرحی بر معالم الاصول و غیره... به رشته تحریر برده است. معظم له خطی نیکو داشت و به دست مبارک قرآنی زیبا به یادگار گذاشت.

وفات

میرزا زین العابدین سرانجام در سال ۱۲۷۵ هجری به حضور معبود شتافت و در «تخت فولاد» اصفهان به خاک سپرده شد.

بعد از این سید بزرگوار، حجج اسلام آیات عظام: میرزا محمدباقر، میرزا محمدهاشم، میرزا محمدکاظم، میرزا محمدصادق و علمای دیگر از احفاد او، وارث علوم پدر گردیدند.

منابع

  • سایت شعائر
  • ویکی شیعه