شهید محمود شهبازی
شهید محمود شهبازی (۱۳۶۱-۱۳۳۷ ش) پیش از انقلاب فعالیت های مذهبی و سیاسی گسترده ای داشت. او پس از انقلاب به سپاه پیوست و در دوران دفاع مقدس هم فرماندهی سپاه همدان را به عهده داشت. سردار شهید شهبازی در عملیات های مهمی چون «فتح المبین» حضور داشت و سرانجام در خردادماه ۱۳۶۱ در آستانه فتح خرمشهر در عملیات «بیت المقدس» به مقام شهادت نایل آمد.
محتویات
زندگی‌نامه
محمود شهبازی دستجردی در سال ۱۳۳۷ شمسی در یک خانواده مذهبی در شهر اصفهان به دنیا آمد. پدرش کشاروزی ساده زیست و مومن بود. او در دامان پدری زحمتکش و پارسا و مادری پاکدامن، با احساسات ناب مذهبی رشد و تربیت یافت.
محمود قرآن را نزد مادرش ـ که خود فرزند روحانی بود ـ آموخت و تحصیلات دوره ابتدایی را در زادگاه خود به پایان رساند و برای ادامه تحصیل، وارد دبیرستان «احمدیه حکیم سنایی» اصفهان شد. پس از دریافت مدرک دیپلم در سال ۱۳۵۶، در کنکور شرکت کرد و در رشته «مهندسی صنایع» دانشگاه علم و صنعت پذیرفته شد.
فعالیتهای انقلابی
شهید شهبازی، مبارزات سیاسی خود علیه رژیم پهلوی از دوران دبیرستان آغاز نمود و با مطالعه کتب استاد مطهری و علامه طباطبایی و حضور در جلسات سخنرانی علما، فعالیتهای مذهبی و سیاسی خود را گسترش داد. شهبازی در زمان تحصیل در دانشگاه به همراه دوستانش در «انجمن اسلامی دانشجویان» -که به صورت مخفیانه فعالیت داشت-، پیام‌ها و اعلامیه‌های امام خمینی را میان دانشجویان پخش می‌کرد. وی با ایمانی راسخ و باوری استوار در نخستین راهپیمایی شهر اصفهان نقش فعالی ایفا نمود و پس از مدتی برنامه تحصن در منزل «آیت الله خادمی» را سازماندهی کرد.
با ورود امام (ره) به ایران مسئولیت امنیت قبرستان بهشت زهرا (سلام الله علیها) را بر عهده گرفت. شهبازی پس از به ثمر رسیدن شکوفه‌های انقلاب و تشکیل جمهوری اسلامی در ایران، بعد از چند روز خدمت در کمیته انقلاب اسلامی، به عضویت سپاه پاسداران درآمد و به مقابله با اشرار و منافقین پرداخت و در تسخیر لانه جاسوسی امریکا نقش بسزایی ایفا نمود.
حضور در دفاع مقدس
سردار شهید محمود شهبازی در سال ۱۳۵۹ به سمت «فرماندهی سپاه پاسداران همدان» منصوب شد و همزمان با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت و به عنوان قائم مقام لشگر ۲۷ محمد رسول الله (صلی الله علیه وآله) در عملیات فتح المبین شرکت کرد. وی پس از مدتی به همراه افرادش راهی محور اهواز - خرمشهر شد و در عملیات «بیت المقدس» حضوری فعال یافت.
شهید شهبازی سرانجام در دوم خرداد ماه ۱۳۶۱، در آستانه «فتح خرمشهر» در عملیات «بیت المقدس»، در اثر اصابت ترکش خمپاره، به فوز عظیم شهادت نایل آمد. او با مدیریت منحصر به فردش بر رزمندگان تیپ، تا دروازه‌های خرمشهر پیش آمد و در حین فرماندهی نیروها مشغول کمک به یک بسیجی مجروح بود که به شهادت رسید و فرصت نکرد در شادی رزمندگان بعد از فتح خرمشهر مشارکت و کنارشان حضور داشته باشد.
ویژگیهای اخلاقی
او قلبی به وسعت عشق داشت و از این رو، به تمام خوبی ها مهر می ورزید. قلبش را مهبط آیات و انوار قرآن و ایمان ساخته بود. در خواندن قرآن، مداومت داشت و اهل تدبر در قرآن و مطالعه و تحقیق بود. روح متعبد و با صفایش، بی اختیار هر کسی را مجذوب خود می ساخت. لحن و کلام صمیمی و گرمش، به دوستان صفا و صافی می بخشید. خضوع و فروتنی اش دیگران را به تکریم و ادب وا می داشت. اخلاق محمود و پسندیده اش، سرمشق بسیجیان بود.
وصیت‌نامه شهید
بسم الله الرحمن الرحیم؛
« ... فاستبشروا ببیعکم الذی بایعتم به و ذلک هو الفوز العظیم»؛ (همانا خداوند از مؤمنان جان هایشان و مالشان را خرید و در مقابل برای آنها بهشت را قرار داد و مؤمنان می جنگند در راه خدا و کشته می شوند ... پس شاد باشید به معامله ای که سودا نموده اید و این است آن رستگاری).
خداوندا توفیقی عطا فرما که از جمله کسانی باشم که خود بشارت به آنها داده ای که در این معامله شرکت جویند و ای کسی که جز تو کس دیگری را ندارم «الهی و ربی من لی غیرک» از تو خواهانم که زندگی ام زندگی محمدی و مردنم را مردن محمدی قرار دهی. «الهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد».
در زیارت عاشورا می خوانیم که «یا ابا عبدالله انی سلم لمن سالمکم و حرب لمن حاربکم الی یوم القیمه» (ای حسین من آشتیم با کسانی که با تو آشتیند و در جنگ و ستیزم با کسانی که با شما سر جنگ دارند.) چگونه میتوان در هر زمان کنار گود نشست و دست از یاری فرزندان حسین که بیش از هزار سال در شکنجه و تبعید به سر می برده اند، فرو بست. مگر می شود مسلمان بود، از رسول اکرم تبعیت نمود، دوستدار حسین بوده باشیم، تشیع علوی را برگزیده باشیم و روحانیت را کنار گزارده باشیم و بگذاریم. ابداً. روحانیت با آن مشخصه های بارزی که هر زمان داشته از کلینی ها گرفته تا خمینی ها هر زمان حافظ اسلام بوده اند و إنشاءالله تا انقلاب مهدی (عج) خواهند بود.
اولین سفارش که بعنوان وصیت دارم همین کلمه است، روحانیت، آخوند، ملا، طلبه، چقدر این کلمات ارزش دارد و معنا، ای همه‌ی کسانی که سفارشم به گوش و دیده‌تان خواهد رسید مبادا روحانیت را تنها بگذارید، بدانید که تمام تلاش ابرقدرتها در از بین بردن اسلام، روبروی روحانیت قرار دارد.
سفارش دوم من درباره سپاه می باشد به عنوان بازوی مسلح ولایت فقیه و روحانیت؛ باید سپاه آنچنان شود که پاسداران بعنوان فریضه واجب خدمت نمایند، نه به عنوان شغل، چرا که این دو بازوی ولی فقیه سپاه و روحانیت شغلی ندارد و نباید سپاهی بودن و روحانی بودن را شغل حساب نمود، چقدر ابر قدرتها از این سپاه نو پا می‌ترسند، چرا که برادر سپاهی به عنوان فریضه وارد سپاه می‌گردد، نه حق مأموریت می‌خواهد نه فوق‌العاده بدی آب و هوا، بلکه هر کجا که سختر باشد وارد می‌شود که اجرش عظیم‌تر است.
پدر و مادرم از اینکه زحمات بسیار در تربیت فرزندتان کشیدید، امیدوارم که خداوند اجرتان را افزونتر دهد، من خود به یاد دارم که قرآن را در دامان مادرم فرا گرفتم و با بیل پدرم رنجها را چشیده‌ام. پدر جان تو خود بهتر می‌دانی که دنیا دار فناست و آخرت مسلماً بهتر است و باقی که: «الدنیا دار الفناء و الاخرة خیر و ابقی»....
در خاتمه آخرین کلمات را به نگارش درمی‌آورم: برادران فقط باید به فکر اسلام بود و بس و برای یاری اسلام باید اکنون از روحانیت و سپاه یاری جست و امام را یاری کرد و باید بدانیم که به قول قرآن: «ماعندکم ینفد و ماعند الله باق، ماتنفقوا من شیء فی سبیل الله یوفّ علیکم»...
۱۳۶۰/۸/۱۱، مطابق با عید فطر.
منابع
- نوید شاهد
- دانشنامه فرهنگ ایثار، جهاد و شهادت
