حسین بن مظفر حمدانی قزوینی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حسین بن مظفر حمدانی قزوینی (م، ۵۰۲ ق)، یکی از علمای مکتب امامیه در قرن پنجم هجری است که قریب سی سال در بغداد و نجف از محضر شیخ طوسی بهره مند بود و بیشترین مجالست و معاشرت را با او داشت.

حمدانی در اواخر عمر از مدرسین حوزه علمیه نجف بوده است. وی غیر از تدریس، تألیفاتی بنام «لؤلؤ» در مواعظ، «نصرة الحق»، «هتک و استار باطنیه» در ردّ مذهب قرامطه[۱] را به رشته تحریر برد. وفات مرحوم قزوینی اوایل قرن ششم هجری است.

پانویس

  1. قرامطه مذهبی ساختگی شبیه به باطنیه و اسماعیلیه دارند.

منابع

  • پایگاه شعائر