آیه 7 سوره یونس

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه 7 یونس)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<6 آیه 7 سوره یونس 8>>
سوره : سوره یونس (10)
جزء : 11
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

البته آنهایی که به لقاء ما دل نسبته و امیدوار نیستند و به زندگی پست دنیا دلخوش و دلبسته‌اند و آنهایی که از آیات و نشانه‌های ما غافلند.

مسلماً کسانی که دیدارِ [قیامتِ] ما [و محاسبه شدن اعمالشان] را امید ندارند و به زندگی دنیا خشنود شده اند و به آن آرام یافته اند و آنانکه از آیات ما بی خبرند.

كسانى كه اميد به ديدار ما ندارند، و به زندگى دنيا دل خوش كرده و بدان اطمينان يافته‌اند، و كسانى كه از آيات ما غافلند،

كسانى كه به ديدار ما اميد ندارند و به زندگى دنيوى خشنود شده و بدان آرامش يافته‌اند، و آنان كه از آيات ما بى‌خبرند،

آنها که ایمان به ملاقات ما (و روز رستاخیز) ندارند، و به زندگی دنیا خشنود شدند و بر آن تکیه کردند، و آنها که از آیات ما غافلند،

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Indeed those who do not expect to encounter Us and who are pleased with the life of this world and satisfied with it, and those who are oblivious of Our signs

Surely those who do not hope in Our meeting and are pleased with this world's life and are content with it, and those who are heedless of Our communications:

Lo! those who expect not the meeting with Us but desire the life of the world and feel secure therein, and those who are neglectful of Our revelations,

Those who rest not their hope on their meeting with Us, but are pleased and satisfied with the life of the present, and those who heed not Our Signs,-

معانی کلمات آیه

يرجون: رجاء: اميد. «لا يرجون»: اميد ندارند. رجاء و رجو گاهى به معنى خوف آيد. على هذا، «لا يرجون» يعنى نمى‏ ترسند. [۱]

نزول

این آیه درباره منکرین بعث و نشور نازل گردید است[۲].[۳]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


إِنَّ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا وَ اطْمَأَنُّوا بِها وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونَ «7»

قطعاً آنان كه به ديدار ما (و دريافت نعمت‌هاى اخروى) اميد ندارند و (تنها) به زندگى دنيادل خوش كرده‌اند و به آن آرام گرفته وتكيه مى‌كنند و نيز كسانى كه از نشانه‌هاى (قدرت) ما غافلند.

أُولئِكَ مَأْواهُمُ النَّارُ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ «8»

آنان به خاطر آنچه كه عمل مى‌كردند، جايگاهشان آتش است.

نکته ها

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «مَن احبّ لقاء اللَّه احبّ اللَّهُ لقائه»، هر كس ديدار خدا را دوست بدارد، خداوند نيز ملاقات با او را دوست دارد. «1» و در آيه‌ى آخر سوره‌ى كهف مى‌خوانيم:

«فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صالِحاً» معتقدان به قيامت و ديدار پروردگار، بايد عمل صالح انجام دهند.

پیام ها

1- اميد و يأس، در اصلاح و افساد انسان، نقش مؤثّرى دارد. «لا يَرْجُونَ لِقاءَنا»

2- انسان، هر چه بيشتر از قيامت غافل و مأيوس شود، دنياگراتر مى‌شود. پس معتقدان به قيامت نبايد دنياگرا باشند. «لا يَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا»

3- اطمينان واقعى تنها با ياد خداست و دنيا، آرام‌بخش كاذب آن هم براى غافلان است. «اطْمَأَنُّوا بِها ... غافِلُونَ‌»


«1». تفسير فرقان.

جلد 3 - صفحه 543

4- عوامل دوزخى شدن عبارت است از:

الف: انكار معاد و پاداشهاى اخروى. «لا يَرْجُونَ لِقاءَنا»

ب: راضى شدن به دنياى زودگذر. «رَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا»

ج: غفلت از آيات الهى. «هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونَ»

د: عملكرد ناپسند. «بِما كانُوا يَكْسِبُونَ»

5- جهنّم، دست‌آورد خود انسان است. «بِما كانُوا يَكْسِبُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



إِنَّ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا وَ اطْمَأَنُّوا بِها وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونَ «7»

بعد از آن غافلين از ادلّه و مكذبين معاد را تهديد و توعيد مى‌فرمايد:

إِنَّ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا: بدرستى كه آن كسانى كه اميد ندارند به ثواب و عقاب، و منكر دار آخرت و محل مجازات عمل و حشر و نشر مى‌باشند.

وَ رَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا: و خشنود شدند به زندگانى دنيا و پسنديدند آن را.

وَ اطْمَأَنُّوا بِها: و اطمينان پيدا كردند و آرام گرفتند بدان، يعنى همت خود را بر لذات محسوسه و زخارف دنيه مقصور گردانيدند و از نعيم جنانى و لذات جاودانى غافل شدند، و بر وجهى در دنيا دلبستگى يافتند كه گوئيا هرگز ايشان را از آنجا رحلت و انتقال نخواهد بود، و ندانستند كه لحظه به لحظه پشت به دنيا و رو به آخرت و مرگ روند. وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونَ‌: و آنانكه، ايشان از آيات كتاب ما يا دلايل صنع ما غافل و بيخبرند به جهت فرط انهماك آنها در آنچه ضد آيات است.

نكته- بدانكه عطف يا به جهت تغاير وصفين، و تنبيه بر آنكه وعيد متوجّه است بر كسى كه بكلّى غفلت از آيات، و منهمك در شهوات، بطورى كه اصلا

«1» منهج ج 4 ص 355.

ج5، ص 265

آخرت در خاطر او خطور نمى‌كند؛ و يا به جهت تغاير فريقين. كه مراد به اول، منكر بعث و كسى كه نظر او مقصود بر زخارف دنيا باشد، و به ثانى، شاغل به حب عاجل از تأمل در آجل.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


إِنَّ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا وَ اطْمَأَنُّوا بِها وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ آياتِنا غافِلُونَ «7» أُولئِكَ مَأْواهُمُ النَّارُ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ «8»

ترجمه‌

همانا آنانكه اميد ندارند ملاقات ما را و خوشنود شدند بزندگانى دنيا و دلگرم شدند بآن و آنانكه آنها از آيتهاى ما بيخبرانند

آنگروه جايگاهشان آتش است براى آنچه بودند كه كسب ميكردند.

تفسير

گفته‌اند ملاقات خداوند چون محال است مراد ملاقات رحمت او است و براى تعظيم اضافه بحق شده است و بنظر حقير ملاقات خداوند بديده سر محال است ولى بديده دل ممكن است براى اولياء در اين عالم و براى همه در عالم شهود كه علائق جسمانى مقطوع است در هر حال مراد كسانى هستند كه اعتقاد بمبدء و معاد ندارند و مأيوس از رحمت حقّند و خوفى از عذاب قبر و عالم برزخ و قيامت كبرى در دل آنها نيست اين قبيل اشخاص تمام همّشان مصروف بتعمير اين سراى ظلمانى است و فكر آخرت نيستند و دلخوش و سر گرم باين عالمند و غافلند از اينكه تا چشم بر هم بگذارند اين نشئه تمام ميشود و بايد به نشئه ديگر منتقل شوند دست خالى با روى سياه و حال تباه و اين حال در نتيجه اعراض از ذكر و آيات الهى براى بشر روى ميدهد چنانچه براى كفّار روى داده و براى مسلمانان مقلّد آنها هم در اثر تقليد حاصل است لذا جايگاه آنها در دنيا و آخرت در آتش است امّا در دنيا براى آنكه هر چه سعى ميكنند بمقصود خودشان كه خوشى و راحت است نائل نميشوند ناچار ميسوزند و ميسازند و امّا در آخرت براى آنكه نتيجه اين اعمال بادلّه قطعيّه و وعده الهيّه خلود در آتش است كه ظاهر از آيه دوّم است.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


إِن‌َّ الَّذِين‌َ لا يَرجُون‌َ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالحَياةِ الدُّنيا وَ اطمَأَنُّوا بِها وَ الَّذِين‌َ هُم‌ عَن‌ آياتِنا غافِلُون‌َ «7»

محققا كساني‌ ‌که‌ معتقد بقيامت‌ نيستند و اميد بملاقات‌ ‌ما ندارند و فقط خوشنود بهمين‌ زندگاني‌ دنيوي‌ هستند و اطمينان‌ و دلبستگي‌ بدنيا دارند و كساني‌ ‌که‌ ‌آنها‌ ‌از‌ آيات‌ ‌ما غافل‌ هستند، خبر ان‌ّ ‌در‌ ‌آيه‌ ‌بعد‌ ميآيد.

إِن‌َّ الَّذِين‌َ لا يَرجُون‌َ لِقاءَنا فقط طبيعي‌ ‌که‌ منكر مبدء و معاد هستند و ‌غير‌ ‌اينکه‌ عالم‌ عالمي‌ قائل‌ نيستند و ميگويند إِن‌ هِي‌َ إِلّا حَياتُنَا الدُّنيا نَمُوت‌ُ وَ نَحيا وَ ما نَحن‌ُ بِمَبعُوثِين‌َ مؤمنون‌ ‌آيه‌ 39، و نيز ميگويند ما هِي‌َ إِلّا حَياتُنَا الدُّنيا نَمُوت‌ُ وَ نَحيا وَ ما يُهلِكُنا إِلَّا الدَّهرُ جاثيه‌ ‌آيه‌ 23، و اكثر اهل‌ دنيا امروز داراي‌ ‌اينکه‌ مسلك‌ هستند.

وَ رَضُوا بِالحَياةِ الدُّنيا و دل‌ خوش‌ داشتند بهمين‌ چهار روزه‌ و تمام‌ فكر و هم‌ّ ‌آنها‌ جمع‌ آوري‌ مال‌ و رياست‌ و سلطنت‌ و عزت‌ ‌اينکه‌ عالم‌ ‌است‌ ‌تا‌ بروند بكره‌

جلد 9 - صفحه 351

ماه‌ و مريخ‌ وَ اطمَأَنُّوا بِها تصور ميكنند هميشه‌ ‌در‌ دنيا هستند و ‌براي‌ ‌آنها‌ پايدار ‌است‌ ‌با‌ اينكه‌ ‌هر‌ روز انقلابات‌ دنيا ‌را‌ مشاهده‌ ميكنند.

وَ الَّذِين‌َ هُم‌ عَن‌ آياتِنا غافِلُون‌َ دسته‌ دوم‌ طبيعي‌ نيست‌ بخدايي‌ ‌را‌ و ديني‌ ‌را‌ معتقد ‌است‌ لكن‌ حب‌ّ دنيا چشمهاي‌ ‌آنها‌ ‌را‌ كور كرده‌ و گوشهاي‌ ‌آنها‌ ‌را‌ كر و بكلي‌ غافل‌ شدند و اصلا توجهي‌ بآيات‌ الهي‌ ندارند و گوش‌ ‌آنها‌ بدهكار بدين‌ و شريعت‌ و روز جزاء و سعادت‌ و شقاوت‌ نيست‌ اينها ‌هم‌ ‌در‌ قطار دسته‌ اول‌ هستند

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 7)- بهشتیان و دوزخیان: از این آیه به بعد نیز شرحی پیرامون معاد و سرنوشت مردم در جهان دیگر آمده است.

نخست می‌فرماید: «کسانی که امید لقای ما را ندارند و به رستاخیز معتقد نیستند و به همین دلیل تنها به زندگی دنیا خشنودند و به آن اطمینان می‌کنند ...» (إِنَّ الَّذِینَ لا یَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَیاةِ الدُّنْیا وَ اطْمَأَنُّوا بِها).

«و همچنین آنها که از آیات ما غافلند و در آنها اندیشه نمی‌کنند» تا قلبی بیدار و دلی مملو از احساس مسؤولیت پیدا کنند ... (وَ الَّذِینَ هُمْ عَنْ آیاتِنا غافِلُونَ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

  1. تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
  2. تفسیر کشف الاسرار.
  3. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص450.

منابع