آیه 274 سوره بقره

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<273 آیه 274 سوره بقره 275>>
سوره : سوره بقره (2)
جزء : 3
نزول : مدینه

ترجمه های فارسی

کسانی که مال خود را در شب و روز انفاق کنند نهان و آشکارا، آنان را نزد پروردگارشان پاداش نیکو خواهد بود و هرگز (از حادثه آینده) بیمناک و (از امور گذشته) اندوهگین نخواهند گشت.

کسانی که [چون علی بن أبی طالب (علیه السلام)] اموالشان را در شب و روز و پنهان و آشکار انفاق می کنند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته و مناسب است؛ و نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می شوند.

كسانى كه اموال خود را شب و روز، و نهان و آشكارا، انفاق مى‌كنند، پاداش آنان نزد پروردگارشان براى آنان خواهد بود؛ و نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى‌شوند.

آنان كه اموال خويش را در شب و روز، در پنهان و آشكار انفاق مى‌كنند، اجرشان با پروردگارشان است، نه بيمناك مى‌شوند و نه غمگين.

آنها که اموال خود را، شب و روز، پنهان و آشکار، انفاق می‌کنند، مزدشان نزد پروردگارشان است؛ نه ترسی بر آنهاست، و نه غمگین می‌شوند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Those who give their wealth by night and day, secretly and openly, they shall have their reward near their Lord, and they will have no fear, nor will they grieve.

(As for) those who spend their property by night and by day, secretly and openly, they shall have their reward from their Lord and they shall have no fear, nor shall they grieve.

Those who spend their wealth by night and day, by stealth and openly, verily their reward is with their Lord, and their shall no fear come upon them neither shall they grieve.

Those who (in charity) spend of their goods by night and by day, in secret and in public, have their reward with their Lord: on them shall be no fear, nor shall they grieve.

معانی کلمات آیه

«سِرّاً وَ عَلانِیَةً»: پنهان و آشکارا. حال ضمیر (و) در فعل (یُنفِقُونَ) بوده و به معنی: مُسِرِّینَ و مُعْلِنِینَ به کار رفته‌اند. ذکر (لَیْل) پیش از (نَهار) و (سِرّ) قبل از (عَلانِیَة) بیانگر این واقعیّت است که بذل و بخشش نهانی، مقدّم بر بذل و بخشش آشکارا است.

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:

«شیخ طوسی» گوید: ابن عباس گويد: اين آيه در شأن امام على مرتضى عليه‌السلام نازل گرديده كه چهار درهم داشت و آن را به اين كيفيت يعنى در شب و در روز و در پنهان و در آشكارا انفاق و بخشش كرده بود. چنان كه از امامين باقر و صادق عليهماالسلام نيز روايت گرديده است.[۲]

از ابوذر و او زاعى روايت شده كه اين آيه درباره نفقه و بخشش براى كسانى كه در راه خدا جهاد مى كنند نازل شده است و نيز گويند هر كسى كه مال خود را در راه خدا خرج و انفاق كند نازل گرديده است. اما وقتى كه بگوئيم درباره امام مرتضى عليه‌السلام نازل شده حكم آن سريان پيدا كرده و درباره هر كسى كه به اين صفت متصف گشته يا آن را عمل بنمايد، شامل خواهد بود. زيرا امام داراى آنچنان فضائل و صفات مخصوصه اى است كه كسى بر او سبقت و پيشى نگرفته است[۳][۴][۵].[۶]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


«274» الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ‌

كسانى كه اموال خود را در شب وروز، پنهان وآشكارا انفاق مى‌كنند، اجر وپاداش آنان نزد پروردگارشان است و نه ترسى براى آنهاست و نه غمگين مى‌شوند.

نکته ها

در تفاسير صافى، مجمع‌البيان، قرطبى و كبير فخررازى آمده كه اين آيه در شأن حضرت على عليه السلام نازل شده است. هنگامى كه آن حضرت فقط چهار درهم ذخيره داشت، يك درهم را در روز، يك درهم را در شب، سومين آنرا مخفيانه، و چهارمين درهم را آشكارا در راه خدا انفاق نمود.

البته وعده‌ى اين آيه، شامل همه كسانى مى‌شود كه اينگونه عمل كنند. چنين افرادى نه از فقر و تنگدستى بيم دارند، چون به وعده‌هاى خداوند ايمان داشته و به او توكّل مى‌كنند، و نه بخاطر انفاق، اندوهگين مى‌شوند، چون به رضايت الهى و آثار اخروى انفاق توجّه دارند.

شايد دليل آنكه «ليل» بر «نهار» ويا «سر» بر «علانية» مقدّم شده است، آن باشد كه انفاق‌هاى پنهانى در دل شب ارزش بيشترى دارد. «1»

اين آيه به منزله‌ى جمع‌بندى چهارده آيه گذشته است كه درباره انفاق بحث مى‌كرد.

موضوعى كه هيچ موردى در قرآن اينگونه مفصّل بحث نشده است. آثار انفاق بر كسى پوشيده نيست، از جمله: تعديل ثروت وكم شدن اختلافات طبقاتى، ايجاد محبّت، شكوفايى روح سخاوت و بالاتر از همه قرب به خداوند.

انفاق، علاوه بر انفاق مال و ثروت، شامل انفاقِ علم، آبرو و مقام نيز مى‌شود. كلمه‌ى انفاق، در لغت به معناى پر كردن گودال و در اصطلاح، به معناى پر كردن و بر طرف نمودن كمبودهاى مالى است.

يادآورى اين نكته لازم است كه توجّه اسلام به مسئله انفاق، به معناى گداپرورى و رواج‌

«1». تفسير مراغى.

جلد 1 - صفحه 435

تكدّى‌گرى نيست. زيرا در بسيارى از روايات، از كسانى كه بدون داشتن نياز، از ديگران درخواست كمك مى‌كنند، مذمّت شده واز سوى ديگر بهترين نوع انفاق، در اختيار قراردادن ابزار كار به جاى پول دادن، معرفى شده است.

پیام ها

1- داشتن روحيّه‌ى انفاق و سخاوت مهم است، نه يكى دو بار انفاق آنهم از روى ترحّم. «يُنْفِقُونَ» فعل مضارع بر استمرار دلالت دارد.

2- تعيين نشدن اجر الهى، نشانه‌ى گستردگى آن است. «أَجْرُهُمْ»

3- وعده‌هاى الهى، بهترين مشوّق انسان در كارهاى نيك است. «فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ»

4- آرامش و امنيّت، از بركات انفاق است. «لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (274)

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ‌: آن كسانى كه انفاق مى‌كنند مالهاى خود را در راه خدا به مستحقان، بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ: به شب و روز، سِرًّا وَ عَلانِيَةً: در نهانى و آشكارا. غرض استغراق اوقات است به اعطاى صدقات. فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌: براى ايشان است اجر و مزد صدقات ايشان نزد پروردگارشان كه بهشت باقى و نعيم جاودانى است. به روايت صحيحه ثابت شده مراد قرب جوار الهى است كه فى مقعد صدق عند مليك مقتدر باشد. وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ‌: و ترسى نيست برايشان از فوت اجر و نقصان ثواب، وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ‌: و نه ايشان محزون و اندوهگين شوند از هيچ قسمتى.

تبصره: به اتفاق علماى خاصه و اكثر علماى عامه اين آيه شريفه در شأن حضرت على بن ابى طالب عليه السّلام نازل شده. اما خاصه مانند:

ابن بابويه، شيخ مفيد، شيخ طوسى، طبرسى، بحرينى، قمى و غير ايشان.

اما عامه: واحدى، ثعلبى، خوارزمى، سدى، كلبى، زمخشرى، طافى، قشيرى، ماوردى، ابن المغازلى، ابن ابى الحديد و غير ايشان روايت نموده‌اند از ابن عباس به يك مضمون كه حضرت امير المؤمنين على عليه السّلام از متاع دنيا بيش از چهار درهم نداشت. يك درهم را در شب انفاق نمود، يكى را در روز يكى را پنهانى و يكى آشكارا؛ پس آيه شريفه در باره آن حضرت نازل شد. «1»

«1» تفسير مجمع البيان، جلد اوّل صفحه 388- تفسير برهان، جلد اوّل، صفحه 257- تفسير صافى، جلد اوّل، صفحه 301.

تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 501

تتمه: شخص بصير پس از تأمل به ديده انصاف، هر آينه دريابد و حكم نمايد با وجود بودن چنين كسى كه نزول اين آيه و ساير آيات در شأن آن بزرگوار نازل شده، مقدم شدن ديگران در خلافت و امامت بعد از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم تقديم مفضول بر فاضل، و آن عقلا و شرعا و عرفا قبيح خواهد بود.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ (274)

ترجمه‌

آنانكه انفاق ميكنند مالهاى خودشان را در شب و روز پنهان و آشكار پس مر آنها را است مزدشان نزد پروردگارشان و نه بيمى بر ايشان است و نه ايشان اندوهناك ميشوند..

تفسير

در مجمع و جوامع از ابن عباس نقل فرموده كه اين آيه در شأن امير- المؤمنين (ع) نازل شده است كه چهار درهم داشت يكى را در شب انفاق نمود و يكى را در روز و يكى را در سرّ و يكى را آشكار و فرموده اين روايت از حضرت باقر و حضرت صادق عليهما السلام هم نقل شده است و عياشى اين روايت را از ابو اسحق نقل نموده بعلاوه آنكه چون اين خبر به پيغمبر (ص) رسيد از امير المؤمنين (ع) سبب را سؤال نمود جواب عرض كرد براى انجاز وعده خدا و در كافى و عياشى از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه اين آيه راجع بزكوة نيست و بنظر حقير تصريح باين چهار قسم براى آنستكه معلوم شود حسن انفاق در هر حال تا اگر كسى خيال انفاق در روز داشته باشد بشب نيندازد و اگر شب عازم است بروز نيندازد و اگر علتى پيش آمد كرد نگويد بهتر آنستكه در خفيه دهم و همچنين بعكس خلاصه آنكه اين امر حسن ذاتى مطلق دارد و زمان و مكان و كميت و كيفيت را نبايد مانع از اصل عمل و تسريع در آن قرار داد و آنانكه متصف بصفت حسنه جود و كرمند اين ملاحظات را نمى‌كنند و امساك از عطا نمى نمايند و خوف از فقر ندارند ميدانند خدا آنها را درمانده نخواهد كرد و باضعاف مضاعف عوض ميدهد چون اطمينانشان بكرم خدا زياد است و قبح بخل در نظرش مجسم است و كرم بمقتضاى طبع از آنها بروز مينمايد لذا تفكر در نتيجه آن نميكنند تا خوف حاصل شود و از اين عمل چون ملايم با طبعشان است لذت ميبرند و خوشحال ميشوند و محزون نميگردند و خداوند هم به كرم خود با آنها معامله خواهد فرمود.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


الَّذِين‌َ يُنفِقُون‌َ أَموالَهُم‌ بِاللَّيل‌ِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً فَلَهُم‌ أَجرُهُم‌ عِندَ رَبِّهِم‌ وَ لا خَوف‌ٌ عَلَيهِم‌ وَ لا هُم‌ يَحزَنُون‌َ (274)

اخبار زيادي‌ ‌از‌ طرق‌ خاصه‌ و عامه‌ ‌که‌ ‌در‌ برهان‌ و ‌غير‌ ‌آن‌ نقل‌ كرده‌اند ‌که‌ ‌اينکه‌ ‌آيه‌ شريفه‌ ‌در‌ مدح‌ امير المؤمنين‌ ‌علي‌ ‌عليه‌ السّلام‌ نازل‌ شد ‌که‌ ‌آن‌ حضرت‌ چهار درهم‌ نقره‌ داشت‌ و بيش‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ نداشت‌ يكي‌ ‌را‌ شب‌ انفاق‌ فرمود و يكي‌ روز، يكي‌ سرّا يكي‌ علانيه‌ و ‌اينکه‌ ‌آيه‌ شريفه‌ ‌در‌ مقام‌ ترغيب‌ و تحريص‌ ‌بر‌ انفاق‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌هر‌ نحوي‌ ‌باشد‌ شب‌ ‌باشد‌ ‌ يا ‌ روز سرّي‌ ‌باشد‌ ‌ يا ‌ علانية اجر ‌آن‌ نزد خداوند محفوظ ‌است‌ و فرداي‌ قيامت‌ نه‌ خوف‌ ‌از‌ عذاب‌ دارند نه‌ حزن‌ ‌از‌ نرسيدن‌ بثواب‌ خداوند ‌آنها‌ ‌را‌ بمثوبات‌ ‌خود‌ نائل‌ ميفرمايد و ‌از‌ عذاب‌ ‌خود‌ نجات‌ ميدهد و ايمن‌ ميگرداند ‌با‌ شرايط مذكوره‌ ‌در‌ آيات‌ سابقه‌.

برگزیده تفسیر نمونه


سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  2. ابن بابويه بعد از سه واسطه از امام على بن موسى الرضا عليه‌السلام و ايشان از اجداد گرامى خود از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل فرمودند: كه اين آيه درباره امام مرتضى نازل گرديده است. چنان كه صاحب تفسير برهان متذكر شده است و نيز شيخ مفيد در كتاب اختصاص از رسول خدا نقل نمايد كه به امام على عليه‌السلام فرمود، چه عملى انجام داده اى كه درباره تو چهار موضوع نازل شده است؟ على گفت: پدر و مادرم فداى تو باد چهار درهم داشتم يك درهم آن را در شب و يك درهم ديگر را در روز و نيز يك درهم را در پنهانى و يك درهم ديگر را در آشكار صدقه دادم. سپس پيامبر فرمود: اين آيه درباره تو نازل گرديده است.
  3. صاحبان كشف الاسرار از عامه و روض الجنان از خاصه نزول اين آيه را درباره امام على مرتضى علیه‌السلام گفته اند: و صاحب كشف الاسرار افزوده كه بعضى گويند درباره امام مرتضى و عبدالرحمن بن عوف نازل گرديده كه امام اموال خود را طبق توصيه پيامبر به اصحاب صفه پنهانى مى بخشيد و عبدالرحمن آشكارا انفاق مي‌نمود.
  4. در تفسير ابن المنذر از عامه از سعيد بن مسيب نقل شده كه اين آيه درباره عبدالرحمن بن عوف و عثمان بن عفان نازل شده كه اموال خود را به جيش العسرة بخشيده بودند.
  5. موفق بن احمد از عامه در كتاب مناقب از عبدالوهاب بن مجاهد او از پدرش و نيز ابن المغازلى يكى ديگر از علماء عامه از ابن عباس و همچنين در تفسير ثعلبى كه از مفسرين عامه است. موضوع نزول اين آيه درباره امام على مرتضى عليه‌السلام با بخشيدن چهار درهم پنهانى و آشكارا در اوقات شب و روز روايت و نقل گرديده است و نيز ابن شهر آشوب در كتاب مناقب از ابن عباس و سدى و مجاهد و كلبى و ابوصالح و نيز مفسرين خاصه و عامه ديگرى مانند واحدى و طبرسى و ماوردى و قشيرى و ابوحمزه ثمالى و عبدالله بن حسين و على بن حرب طائى و نقاس و فتال و نيز نظيرى در كتاب خصائص موضوع نزول اين آيه را درباره امام مرتضى عليه‌السلام نقل و روايت كرده اند.
  6. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 101.

منابع