آیه زکات
(تغییرمسیر از آيه زكات)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
آیه ۶۰ سوره توبه «آیه زکات» نامیده شده است. در این آیه موارد مصرف زکات بیان شده که عبارتند از: فقیران، مسکینان، متولیان گردآورى زکات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم[۱]، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وامداران، مصرف در راه خدا و کمک به در راه ماندگان.[۲] برخى این آیه را «آیه صدقه»[۳] یا «آیه صدقات»[۴] نیز نامیدهاند.
ابوسعید خدری در شأن نزول آیه مذکور مىگوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره کسانى نازل شده که به پیامبر صلى الله علیه و آله در تقسیم غنایم اعتراض مىکردند و مىگفتند: با ما به عدالت رفتار کن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نکنم، چه کسى به عدالت رفتار مىکند.[۵]
«آیه زکات» گاهی به آیه ۱۰۳ سوره توبه گفته می شود که واجب بودن پرداخت زکات را بیان می کند:
پانویس
- ↑ علامه طباطبائی می گوید مقصود از" مؤلفة قلوبهم" کسانى هستند که با دادن سهمى از زکات به ایشان، دلهایشان متمایل مىشود که به اسلام درآیند، و یا مسلمانان را در دفع دشمن کمک کنند، و یا در برآوردن پارهاى از حوائج دینى کمک کنند.(المیزان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۱۱)
- ↑ الاتقان، ج۲، ص۴۷؛ التمهید، ج۲، ص۳۵۱.
- ↑ احکام القرآن، ابنالعربى، ج ۱، ص ۲۳۸.
- ↑ قرطبى، ج۲، ص۱۶۲؛ ابنکثیر، ج۱، ص۲۱۴.
- ↑ اسباب النزول، واحدى، ص۲۰۵؛ روض الجنان، ج۹، ص۲۷۱.
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱، ص۳۸۵.
- علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، چاپ دوم، ۱۳۹۰ق.